Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Χριστός ανέστη!

(Η Κάθοδος του Χριστού στον Άδη, Μονή της Χώρας, Κων/πολη, 14ος αι.)
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός σε στάση θριάμβου και δόξας, σε στάση κίνησης και ζωής, σε στάση έγερσης και ανάβασης, κατεβαίνει και στη δική μας ζωή. Απλώνει και σε μας τα παντοδύναμα χέρια της αγάπης Του, για να μας αναστήσει από το σκοτάδι της κακίας και του θανάτου στο φως και τη χαρά της αληθινής ζωής. Αυτός μπορεί να γίνει η ελπίδα, η χαρά, η αισιοδοξία, η ειρήνη στη ζωή μας.
(απόσπασμα από του Δ. Σολωμού "Ο Λάμπρος, Η ημέρα της Λαμπρής")
‘‘Χριστός Ανέστη! Νέοι, γέροι, και κόρες,
όλοι, μικροί, μεγάλοι, ετοιμαστήτε·
μέσα στις εκκλησίες τες δαφνοφόρες.
Με το φως της χαράς συμμαζωχθήτε·
ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες
ομπροστά στους Αγίους και φιληθήτε·
φιληθήτε γλυκά χείλη με χείλη,
πέστε «Χριστός Ανέστη» εχθροί και φίλοι.’’

5 σχόλια:

  1. Χριστός ανέστη, παιδιά! Εύχομαι σε όλους σας κάθε προκοπή.
    Το Άγιο Φως της Ανάστασης να λάμψει στη ζωή σας
    και όλου του κόσμου οι χαρές να βρίσκονται μαζί σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι οτι περνάνε πολύ γρήγορα αυτές οι μέρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χαχαχα και εγω το ιδιο λεω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΣΥΜΦΩΝΩ και θέλω να προσθεσω:
    Θα μπορούσα να πω ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ για αυτα που μου συμβαίνουν στη ζωή :
    ευχαριστα-δυσάρεστα,
    λογικά-ανεξήγητα,
    προσχεδιασμένα-απρόοπτα,
    και αλλα γεγονότα,
    θα τα συνοψισω ,όμως ΟΛΑ σε δυο λέξεις :

    ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή