Παρασκευή 29 Απριλίου 2011
Ας θυμηθούμε σήμερα τον Κων/νο Καβάφη...
Τετάρτη 27 Απριλίου 2011
Τρίτη 26 Απριλίου 2011
Κυριακή 24 Απριλίου 2011
Χριστός ανέστη!!!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
(του Παύλου Νιρβάνα)
Κάποτε δω και πολλά χρόνια που μου τυχε να κάνω Ανάσταση σε κάποιο ορεινό χωριό της Ρούμελης, ένας γέρος χωριάτης, υψώνοντας τη λαμπριάτικη λαμπάδα του, σε χαιρετισμό, προς τ' αναστάσιμα άστρα, μου είπε σαν να μιλούσε με τον εαυτό του:
-Ημέρεψαν απόψε, παιδί μου, τα Ουράνια.
Στα δυο αυτά λόγια ο αθώος χωριάτης είχε κλείσει, επιγραμματικά, το βαθύτερο νόημα του χριστιανικού θαύματος.
«Ημέρεψαν τα Ουράνια». Ο ουρανός, χωρίς το μεγάλο χριστιανικό θαύμα, θα εξακολουθούσε να είναι για την περίφοβη ψυχή του απλοϊκού ανθρώπου για κάθε ανθρώπινη ψυχή το κατοικητήριο ενός θεού τρομερού, δικαιοκριτή χωρίς επιείκεια και τιμωρού χωρίς έλεος. Τέτοιοι στάθηκαν οι θεοί όλων των θρησκειών. Κυβερνούσαν τα πλάσματα τους με τον τρόμο. Τύραννοι παντοδύναμοι, μακρυσμένοι από τον λαό τους, δεν είχαν γνωρίσει ποτέ τις αδυναμίες του, δεν είχαν πονέσει ποτέ τον πόνο του, δεν είχαν βασανιστεί ποτέ απ' τα βάσανα του, δεν είχαν κλάψει ποτέ τα δάκρυά του. Ανίκανοι να συμπονέσουν, να λυπηθούν και να συγχωρέσουν. Πώς να μην είναι «άγρια» όπως τα έβλεπε το μάτι του φοβισμένου ανθρώπου τα ουράνια, τα κατοικημένα από τέτοιους θεούς.
Και μέσα στην ανοιξιάτικη εκείνη νύχτα, που η λαμπάδα του γέρου είχε υψωθεί σα χαιρετισμός προς τα λαμπρά, αναστάσιμα άστρα, τα ουράνια είχαν ημερέψει. Δεν κατοικούσε πια εκεί επάνω υψωμένος στον τρομερό του θρόνο, ένας θεός για τους ανθρώπους.
Κατοικούσε ένας γλυκύτατος θεός, που είχε πονέσει όλους τους πόνους των ανθρώπων, που είχε γνωρίσει όλες τις αδικίες της γης, που είχε τραβήξει όλες τις καταφρόνιες, που είχε πληρώσει όλες τις αχαριστίες.
Τον έβρισαν, τον αναγέλασαν, τον έφτυσαν, τον έσυραν δεμένο στους δρόμους, σαν το τελευταίο κακούργο, τον σταύρωσαν. Πείνασε, δίψασε, κουράστηκε, αντίκρισε τη φρίκη του θανάτου. Για μια στιγμή είδε τον εαυτό του λησμονημένο κι από τον ίδιο τον Θεό, που ήταν πατέρας του.
«Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα με εγκατέλιπες;»
Δε στάθηκε πόνος, που να μην τον γνώρισε, καρδιοσωμός, που να μην τον ένιωσε, δυστυχία, που να μη γεύθηκε το φαρμάκι της. Ήπιε όλα τα φαρμάκια, που μπορεί να πιει άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο. Και, τη νύχτα εκείνη, ο πονεμένος και βασανισμένος αυτός άνθρωπος είχε ανέβη στους Ουρανούς και είχε καθίσει παντοδύναμος στο θρόνο του Θεού, να κυβερνήσει τον κόσμο. Πως να μην «ημερέψουν τα Ουράνια»; Μια απέραντη καλοσύνη είχε πλημμυρίσει το στερέωμα.
Γιατί να τρέμει πια ο αμαρτωλός; Θα συλλογιζότανε ο γέρος. Εκείνος που συγχώρεσε την πόρνη, το ληστή κι εκείνους ακόμη που τον σταύρωσαν, είναι τώρα εκεί απάνω, για να ιδεί τα δάκρυα του μετανοιωμού του και να τον συχωρέσει. Γιατί ν' απελπίζεται ο άρρωστος; Εκείνος που γιάτρεψε τον τυφλό και τον παράλυτο, είναι τώρα εκεί απάνω για να τον γιατρέψει. Γιατί να βαρυγκωμάει ο φτωχός και ο αδικημένος; Εκείνος, που πείνασε και δίψασε, είναι τώρα εκεί απάνω και καταλαβαίνει την δυστυχία του. Γιατί να λαχταράει η μάνα το παιδί της; Εκεί απάνω στους Ουρανούς είναι μια Μανούλα, που δοκίμασε τον πόνο της, για να παρακαλέσει το παιδί της, που κυβερνάει τον κόσμο, να την ελεήσει. Και γιατί να τρέμει ο ασπρομάλλης ο γέρος την ώρα του θανάτου; Είναι και γι αυτόν, είναι για κάθε ψυχή, μια ανάσταση.
Τα Ουράνια είχαν ημερέψει, αλήθεια, εκείνη την ανοιξιάτικη νύχτα.
Και η λαμπάδα του γέρου είχε υψωθεί σα χαιρετισμός και σαν ευχαριστία, προς τα αναστάσιμα άστρα.
- Χριστός ανέστη, παππού.
- Ο Θεός, ο Κύριος, παιδί μου.
Παρασκευή 22 Απριλίου 2011
Πέμπτη 21 Απριλίου 2011
Περιζήτητα αυγά στρουθοκαμήλου....!
Έντονο ενδιαφέρον παρατηρείται τα τελευταία χρόνια σε αρκετές βαλκανικές και όχι μόνο χώρες για τα ζωγραφισμένα αυγά στρουθοκαμήλου. Τα συγκεκριμένα αυγά έχουν πάψει προ πολλού ν' αποτελούν εξωτικό προϊόν για τους βούλγαρους καταναλωτές, που έχουν εξοικειωθεί με τη γεύση τους και τα έχουν εντάξει στην καθημερινότητά τους.
Η ζήτηση αυγών στρουθοκαμήλων αυξάνει τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα το Πάσχα οι παραγγελίες είναι περισσότερες, ενώ το κόστος των αυγών δεν ξεπερνάει τα 50 λέβα (περίπου 25 ευρώ).
Το Πάσχα τα αυγά ζωγραφίζονται και μία από τις πλέον συχνές εικονογραφήσεις των πασχαλινών αυγών είναι η Παναγία με το Θείο Βρέφος, ενώ πολλοί είναι εκείνοι οι καταναλωτές που ζητούν, επίσης, εικόνες των Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου.
Η στρουθοκάμηλος είναι πτηνό που δεν κλωσάει τα αυγά του, αλλά τα προσέχει από μακριά, μέχρι να γεννηθούν τα μικρά και να μεγαλώσουν και οι Βούλγαροι την παρομοιάζουν με το Θεό που προσέχει τους πιστούς στο χώρο της εκκλησίας μέχρι να γεννηθούν και να ακολουθήσουν το δρόμο του.
Το αυγό της στρουθοκαμήλου, που απαντάται σε εκκλησίες, απεικονίζει τη δημιουργία, τη ζωή και την ανάσταση, γι' αυτό κάποιες φορές το βρίσκουμε και σε τάφους.
Τετάρτη 20 Απριλίου 2011
Τρίτη 19 Απριλίου 2011
Παρασκευή 15 Απριλίου 2011
Ώρα για παιχνίδι!
Τετάρτη 13 Απριλίου 2011
Δευτέρα 11 Απριλίου 2011
Στο Ρίο μ' έναν παπαγάλο...!
Την Παρασκευή ήταν η πρώτη προβολή στη βόρεια Αμερική αλλά η εταιρεία «20th Century Fox» την είχε ήδη διαθέσει νωρίτερα σε 72 χώρες και η ταινία βρέθηκε στο Νούμερο 1 στις περισσότερες.
Στην Ελλάδα προβάλλεται από την Πέμπτη 7 Απριλίου (ODEON Paralimnio Ιωάννινα 18.20, Σαβ-Κυρ & 16.00 μεταγλ. (3D)/19.10, Σαβ-Κυρ & 17.00 μεταγλ.)
Κυριακή 10 Απριλίου 2011
Σάββατο 9 Απριλίου 2011
Δημιουργική γνώση
Μία δασκάλα του νηπιαγωγείου διδάσκει σε µια τάξη παιδιών ηλικίας 5-6 ετών ζωγραφική. Πίσω πίσω στην αίθουσα κάθεται ένα κοριτσάκι έξι ετών που είναι απορροφηµένο από τη ζωγραφική του και δουλεύει ασταμάτητα. Το πλησιάζει η δασκάλα και το ρωτά: «Τι ζωγραφίζεις;» και εκείνο της εξηγεί: «Ζωγραφίζω τον Θεό». «Μα κανένας δεν ξέρει µε τι µοιάζει ο Θεός», λέει η δασκάλα. Το κοριτσάκι απαντά: «Θα ξέρουν σε λίγο».
Η παραπάνω ιστορία είναι παρµένη από ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2009 στα αγγλικά µε το τίτλο «The Element: How finding your passion changes everything». Συγγραφέας είναι ο διακεκριµένος παιδαγωγός Σερ Κεν Ρόµπινσον. O Ρόµπινσον παραθέτει την ιστορία της µικρής µαθήτριας του νηπιαγωγείου για να δείξει τη µεγάλη αυτοπεποίθηση, τη φαντασία και τη δηµιουργικότητα που έχουν τα µικρά παιδιά, σε σχέση µε τα µεγαλύτερα σε ηλικία, στη δευτεροβάθµια και στην τριτοβάθµια εκπαίδευσηκαι κυρίως στους ενήλικους. «Αν ρωτήσεις», γράφει στο βιβλίο του, «τα παιδιά του νηπιαγωγείου ποιοι από εσάς πιστεύετε ότι είστε δηµιουργικοί θα σηκώσουν τα χέρια τους οι περισσότεροι µαθητές. Αν ωστόσο επαναλάβεις την ίδια ερώτηση στο γυµνάσιο ή το λύκειο, τα χέρια λιγοστεύουν, στο πανεπιστήµιο είναι πολύ λίγα και αν την απευθύνουµε στους συναδέλφους µας στο χώρο εργασίας θα είναι θαύµα αν κάποιοι σηκώσουν το χέρι τους. Το εκπαιδευτικό σύστηµα σκοτώνει την αυτοπεποίθηση και τη δηµιουργικότητα στα νέα παιδιά».
Τα παιδιά µας, ενώ ξεκινούν από το νηπιαγωγείο γεµάτα νέες ιδέες, σταδιακά στα τελευταία έτη σπουδών τους στα πανεπιστήµια τα ακούµε να λένε: «να το πάρω (εννοούν το πτυχίο), να τους το δώσω (στους γονείς τους) να µε αφήσουν ήσυχο». Είναι θλιβερό αλλά µε την αυξανόµενη ανεργία στους νέους οι γονείς γίνονται πιεστικοί και επιµένουν ότι τα παιδιά τους πρέπει να σπουδάσουν σε ειδικά σχολεία αυτό που εκείνοι επιθυµούν ή υποδεικνύουν οι θλιβερές, κατά τη γνώµη µου, «µελέτες» µε τίτλους όπως: «Ποιες σχολές έχουν τις µεγαλύτερες ευκαιρίες για επαγγελµατική αποκατάσταση των αποφοίτων τους». Τα αποτελέσµατα είναι µάλλον τραγικά. Οι παλιότερες γενιές στην Ελλάδα έδιναν πολύ µεγαλύτερη σηµασία στην ευτυχία των παιδιών τους και στα φυσικά τους χαρίσµατα και λιγότερο σε ποια σχολή θα περάσουν για να έχουν σίγουρη επαγγελµατική αποκατάσταση.
Στο βιβλίο του ο Ρόµπινσον προειδοποιεί επίσης ότι το σηµερινό σχολείοµάς αποµακρύνει απότη δηµιουργική και καινοτόµο σκέψη. ∆ίνει έµφαση στην αποµνηµόνευση της υπάρχουσα γνώσης και όχι στη δηµιουργική σκέψη. Περιορίζει µέσα σε στενά πλαίσια την αξιολόγηση των ικανοτήτων των µαθητών. Τα σηµερινά προγράµµατα σπουδών αναπτύσσουν µόνο ένα κοµµάτι του εγκεφάλου µας (κυρίως το αριστερό). Η εκπαίδευση λοιπόν, σύµφωνα µε τον Ρόµπινσον, δεν χρειάζεται µία απλή µεταρρύθµιση. Θα πρέπει να ανατραπεί προκειµένου να αποµακρυνθεί από το οµοιόµορφο και παγιωµένο για όλους πρόγραµµα σπουδών και να στραφεί προς την εξατοµικευµένη εκπαίδευση. Η αξιολόγηση θα πρέπει να γίνεται µε βάση τις ικανότητες και τα ειδικά προσόντα κάθε παιδιού, ενώ τα παιδιά θα πρέπει να βρίσκονται σε ένα περιβάλλον που θέλουν να µάθουν και µόνα τους ώστε να ανακαλύψουν ποιο αντικείµενο τους γοητεύει πραγµατικά.
Ο Ρόµπινσον ορίζει σαν «το στοιχείο µας» το σηµείο όπου τα ταλέντα µας συναντούν το προσωπικό µας πάθος. Οταν είναι κανείς στο στοιχείο του, ανακαλύπτει ότι έχει απίστευτη ενεργητικότητα για πολλές ώρες εργασίας και ταυτόχρονα είναι δηµιουργικός και καινοτόµος.
Πέμπτη 7 Απριλίου 2011
Τρίτη 5 Απριλίου 2011
Επισκεφτείτε τον τόπο μας: Γλυκή Θεσπρωτίας!!!
(Φωτογράφος και δημιουργός του βίντεο ο Άκης Σ., Β΄Τάξη)
Διαγωνισμός...μαγειρικής!
πηγή:i-create
ΣΧΟΛΙΚΑ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ "Τρέφομαι μεσογειακά, ζω καλύτερα"
Αφορμή για τη δράση είναι:
1. Η ένταξη της Μεσογειακής Διατροφής, στις 16 Νοεμβρίου του 2010, στον Κατάλογο της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της UNESCO,
Η έννοια της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς περιλαμβάνει ζωντανές εκφράσεις και παραδόσεις αμέτρητων ομάδων και κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο, τις οποίες έχουν κληρονομήσει από τους προγόνους τους και τις μεταδίδουν στους απογόνους τους, στις περισσότερες περιπτώσεις από στόμα σε στόμα
2. Οι αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τον παραδοσιακό ελληνικό τρόπο διατροφής, ο οποίος συμβάλλει ιδιαίτερα στην διατήρηση και προαγωγή της υγείας με παράλληλη ωφέλεια της εθνικής οικονομίας και διατήρηση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς
3. Η θέση που καταλαμβάνει η χώρα μας, πανευρωπαϊκά, στην παιδική παχυσαρκία, με τα Ελληνόπουλα να είναι τα πιο υπέρβαρα παιδιά σε σχέση με τα συνομήλικα τους στην Ευρώπη, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει αύξηση των διατροφικών διαταραχών, όπως η νευρογενής ανορεξία και η νευρογενής βουλιμία.
Tο θέμα
Όλοι οι μαθητές/τριες της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, οι μαθητές/τριες της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και οι μαθητές/τριες των ελληνικών σχολείων του εξωτερικού, ομαδικά ή ατομικά, με την υποστήριξη των εκπαιδευτικών σας, στείλτε ηλεκτρονικά :
1. Παραδοσιακή συνταγή μαγειρικής, που να συνοδεύεται από στοιχεία σχετιζόμενα με τον τόπο και τη λαϊκή παράδοση. Οι συνταγές θα περιλαμβάνονται στις κατηγορίες: κυρίως πιάτο, συνοδευτικό, σαλάτα, εορταστικό, νηστίσιμο, πρωινό, γλυκό ή επιδόρπιο. Τα έργα θα επιλεγούν με κριτήρια την σπανιότητα, τη σύνδεση με τα τοπικά προϊόντα, τη λαϊκή παράδοση και τη συμφωνία με τις αρχές της μεσογειακής διατροφής.
2. Πρωτότυπο έργου ζωγραφικής, με θέμα την παραδοσιακή ελληνική μεσογειακή διατροφή, τα τοπικά προϊόντα και τη σύνδεση τους με την υγεία και τον πολιτισμό.
3. Πρωτότυπη αφίσα, με θέμα την προώθηση της μεσογειακής διατροφής και των τοπικών προϊόντων διατροφής, με άξονα τη συμβολή τους στην υγεία και τον πολιτισμό.
4. Ψηφιακό video διάρκειας έως 5 λεπτά, με θέμα την προώθηση της μεσογειακής διατροφής και των τοπικών προϊόντων, με άξονα τη συμβολή της στην υγεία και τον πολιτισμό.
Η συμμετοχή μπορεί να είναι σε μια ή περισσότερες από τις παραπάνω κατηγορίες μέχρι 5/5/2011.