Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Περιμένοντας στην ουρά...

Είναι από τα πιο εκνευριστικά πράγματα το να περιμένεις σε κάπιοα ουρά για να εξυπηρετηθείς. Στις τράπεζες, στις υπηρεσίες, στο δρόμο περνούν ατελείωτες ώρες χαμένες! Κάποιοι προσπαθούν να βρούν τρόπο να επιλέξουν την κατάλληλη ουρά και έτσι να πετύχουν το στόχο τους νωρίτερα διατηρώντας βέβαια τους καλούς τους τρόπους. Το αποτέλεσμα δεν είναι βέβαια πάντα για καλό...
perierga.gr - Τι γίνετε όταν περιμένουμε στην ουρά;

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Το Κύπελλο του Σπύρου Λούη

Χρήσιμο για ενημέρωσή μας σχετικά με το πρόσωπο του ολυμπιονίκη Σπύρου Λούη και με την αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων αποτελεί το παρακάτω βίντεο. (Νεοελληνική Γλώσσα Α΄ Γυμνασίου, ενότητα 8η/ Νεοελληνική Λογοτεχνία Ά  Γυμνασίου "Η νίκη του Σπύρου Λούη", Αγγ.Βαρελά).

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Η βαθμοθηρία στιγματίζει τους μαθητές

Το κυνήγι του καλού βαθμού στιγματίζει την προσπάθεια των Ελλήνων μαθητών. Από το δημοτικό έως και το λύκειο οι μαθητές έχουν συνδέσει την πρόοδό τους με τον καλό βαθμό και αυτό καταλήγει να αποτελεί αυτοσκοπό, στερώντας τους τη διάθεση να μάθουν, να χαρούν την εκπαιδευτική διαδικασία, να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Αποτέλεσμα της στάσης αυτής είναι η παπαγαλία, το άγχος, η πίεση αλλά τα έξοδα των γονιών, που πολλές φορές επιθυμούν μέσα από την πρόοδο των παιδιών τους να... δικαιώσουν τα δικά τους όνειρα. Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι και οι γονείς πιέζουν τα παιδιά για όλο και καλύτερους βαθμούς. 
 Ειδικότερα, όπως δείχνει έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), οι εννέα στους δέκα μαθητές γυμνασίου (91,9% το ακριβές ποσοστό) δηλώνουν ότι τους ενδιαφέρει πολύ ο βαθμός στα μαθήματα και ότι θα ήθελαν να παίρνουν πάντα καλούς βαθμούς. Και το ποσοστό αυτό αυξάνεται στους μαθητές λυκείου. 

Οι γονείς πιέζουν 
Από την άλλη, το 97% των μαθητών των δημοτικών σχολείων είναι πεπεισμένοι ότι «οι γονείς τους θέλουν να έχουν καλούς βαθμούς», το 41% των μαθητών των γυμνασίων ανέφεραν ότι οι γονείς τους ελέγχουν προκειμένου να είναι σίγουροι ότι διάβασαν τα μαθήματά τους, ενώ το 34,4% των μαθητών του Λυκείου δήλωσαν ότι οι γονείς τους τούς «πιέζουν» για να έχουν υψηλούς βαθμούς και τους ενδιαφέρει πολύ ο βαθμός... 
Από την πλευρά τους, οι έξι στους δέκα εκπαιδευτικούς (59,3%) δηλώνουν ότι το ισχύον σύστημα «καλλιεργεί την ψύχωση του καλού βαθμού». Αυτό οδηγεί εν μέρει και στην παραγωγή αρίστων και πολύ καλών μαθητών, που όμως δεν επιβεβαιώνουν τις επιδόσεις τους κατά τις κρίσιμες εισαγωγικές εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. 
Συγκεκριμένα, από την έρευνα του ΕΚΚΕ για «το ελληνικό σχολείο στην αυγή του 21ου αιώνα» (υπεύθυνες της 10μελούς ομάδας έργου ήταν οι κ. Λάουρα Μαράτου - Αλιμπράντη, Αφροδίτη Τεπέρογλου και Ιωάννα Τσίγκανου), προκύπτουν τα ακόλουθα:
 - Η βαθμοθηρία στα ελληνικά σχολεία αρχίζει από το γυμνάσιο. Είναι, εν μέρει, απόρροια της μαζικής παραγωγής αρίστων στο δημοτικό (το 75% των μαθητών βαθμολογείται με «άριστα», 9 ή 10) που πλέον θέλουν να συνεχίσουν με καλές επιδόσεις στο γυμνάσιο. Βέβαια, στο δημοτικό οι δάσκαλοι είναι πιο ελαστικοί και –μέσω και της βαθμολόγησης– έχουν την πρόθεση να ενθαρρύνουν τους μαθητές. Αντίθετα, στο γυμνάσιο το ποσοστό των αρίστων είναι 10,1% ενώ πολύ καλή βαθμολογία πήρε το 21,8% (όλοι τους βαθμολογήθηκαν από 17 και πάνω με άριστα το 20). 
- Οι απαντήσεις των μαθητών γυμνασίου αποκαλύπτουν μια έντονη τάση βαθμοθηρίας, καθώς το 91,9% δήλωσαν ότι θα ήθελαν πάντα να έχουν καλούς βαθμούς. Η τάση αυτή είναι ισχυρότερη στα κορίτσια (94%) σε σχέση με τα αγόρια (90%). 
- Στο λύκειο οι άριστοι και οι πολύ καλοί μαθητές αυξάνονται, καθώς μεγαλώνει και η προσπάθεια, αφού στην Γ’ Λυκείου είναι οι κρίσιμες εξετάσεις για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Με βάση τη βαθμολογία τους, σχεδόν οι δύο στους τρεις 64%) είναι πολύ καλοί μαθητές (43%) και άριστοι (21%). Η βαθμοθηρία αυξάνεται ακόμη περισσότερο –σε σχέση με τους μαθητές γυμνασίου– στους μαθητές λυκείου, εκ των οποίων το 92,9% δήλωσαν ότι θα ήθελαν να παίρνουν πάντα μεγάλους βαθμούς (91,2% για τα αγόρια, 94,5% για τα κορίτσια). 

Λάθος εικόνα
 - Ομως, τόσο οι μαθητές όσο και οι εκπαιδευτικοί και των δύο πρώτων βαθμίδων θεωρούν ότι το ισχύον σύστημα αξιολόγησης δεν αντανακλά την πραγματική εικόνα του μαθητή. Είναι εντυπωσιακό πόσο ξεκάθαρη εικόνα έχουν τα περισσότερα ενδεκάχρονα και δωδεκάχρονα παιδιά των δημοτικών σχολείων που συμμετείχαν στην έρευνα, τα οποία, με ρεαλισμό

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Μια γλυκιά άναμνηση...

Μια πολύ όμορφη γιορτή πραγματοποίησαν και φέτος οι μαθητές της Γ΄ τάξης του σχολείου μας με την καθοδήγηση της φιλολόγου κα Ειρήνης Νάστου. Με την παρουσία τους μας τίμησαν η σύμβουλος φιλολόγων κα Μαρία Παπαευσταθίου, ο Αντιδήμαρχος, η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων, αρκετοί γονείς και παππούδες των παιδιών. Ευχαριστούμε πολύ όλους!!!

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Περπατώντας στο γκρεμό για να πάνε στο σχολειό...!

Οι μικροί μαθητές του δημοτικού σχολείου Banpo που βρίσκεται στο βουνό Bijie στην επαρχία Guizhou της Κίνας κάθε μέρα διασχίζουν με τα πόδια ένα επικίνδυνο, στενό μονοπάτι στην άκρη του γκρεμού για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους. Το «ταξίδι» τους διαρκεί μια ώρα ανάμεσα σε χωμάτινα μονοπάτια, τούνελ που έχουν ανοιχτεί στα βράχια ενώ με δυσκολία χωράνε δυο παιδάκια το ένα δίπλα στο άλλο. 
 Το μονοπάτι αυτό είχε ανοιχτεί πριν από 40 χρόνια για να λειτουργήσει αρχικά ως αρδευτικό κανάλι.
Υπάρχει και μια πιο ασφαλής διαδρομή για να φτάσουν τα παιδιά στο σχολείο, στο οποίο φοιτούν 49 μαθητές, μόνο που το περπάτημα μέσω αυτής διαρκεί δύο ώρες. Αφού φτάσουν στο σχολείο μετά από μία ώρα περπάτημα τα παιδιά κάνουν γυμναστικές ασκήσεις και στη συνέχεια μπαίνουν στις τάξεις για να ξεκινήσει το μάθημα. 








Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Χαρούμενοι Χαρταετοί (Μαρίας Πυλιώτου)

Το διήγημα αναφέρεται στην κατάσταση που ακολούθησε μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974 και το διαχωρισμό των Ελληνοκύπριων από τους Τουρκοκύπριους.

Ό ταν έφευγαν φορτωμένοι όλα τους τα πράγματα, κανένας δεν μπορούσε να πείσει το Γλαύκο πως δε θα γύριζε σύντομα πίσω.
Κι όμως πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος. Ο πόλεμος τελείωσε, οι πυροβολισμοί, οι βομβαρδισμοί σταμάτησαν, κι αυτοί που έφευγαν μέσα στη φωτιά αποφάσισαν να γυρίσουν. Το σπίτι τους βρισκόταν στα «σύνορα».
Κανένας δεν μπορούσε να τους εμποδίσει: «Καλέ, δε φοβάστε; Δυο βήματα πιο κάτω… Θεέ μου, αν ξαναρχίσουν;». Πιο πολύ απ’ όλους ήθελαν τα παιδιά. Ο Γλαύκος και η Δανάη. Ένα χρόνο μακριά από το σπίτι τους το νοστάλγησαν. Την αυλή, τις βεράντες, τα δωμάτια. Και τη μεγάλη ταράτσα. Σαν έφτασαν, δεν ένιωσαν τίποτα από το φόβο που προσπαθούσαν οι άλλοι συγγενείς και φίλοι να τους μεταδώσουν. Ήταν ένα ήρεμο απριλιάτικο δειλινό. Ο ουρανός στη δύση ολοκόκκινος έκανε τα δυο παιδιά να μελαγχολήσουν και να νοσταλγήσουν τους παλιούς καλούς φίλους.
Βοήθησαν όλοι και τακτοποιήθηκαν τα πάντα: έπιπλα, ρούχα, μαγειρικά σκεύη, βιβλία, όλα μέχρι το βράδυ. Κοιμήθηκαν κουρασμένα, ωστόσο ικανοποιημένα που γύρισαν στο πατρικό τους σπίτι.
Ξημέρωσε Κυριακή. Ανοιξιάτικη δροσερή. Τι έκπληξη, Θεέ μου. Στο δωμάτιό τους ένας μεγάλος χαρταετός.
– Σ’ ευχαριστούμε, πατέρα.
Είναι σίγουρα πως κάθισε αργά το βράδυ να τους τον φτιάξει, για να μπορέσει να τους χαρίσει την πρώτη κυριακάτικη χαρά στο δικό τους σπίτι. Από μικρά παιδιά παίζανε με τους χαρταετούς τέτοια εποχή. Μαζί κι ο πατέρας που έκανε πάντα σα μικρό παιδί.
– Σ’ ευχαριστούμε, είπανε ξανά και τον φίλησαν.
img5_36
Χαρούμενα και τα δυο ανέβηκαν στην ταράτσα. Ο αέρας πρωινός - δροσερός φυσούσε από το Νότο. Και νάτος κιόλας ο χαρταετός όμορφος - καμαρωτός να πετά κι όλο να τραβά κατά το Βορρά. Ο σπάγκος ήταν μακρύς και γερός. Τον άφησαν όλο. Πόσο όμορφα νιώθανε. Σαν τον παλιό καλό καιρό.
Ξαφνικά λίγο πιο κάτω κατά το Βορρά, λίγο πιο πέρα από τη «γραμμή» από μια άλλη ταράτσα αντίκρυ, δυο άλλα παιδιά κουνούσαν τα χέρια χαρούμενα και ξεφώνιζαν.
– Σίγουρα μας καλωσορίζουν, ψιθύρισε ο Γλαύκος.
– Πρέπει και μεις να φωνάξουμε να μας ακούσουν, σκέφτηκε η Δανάη.
– Τι να πούμε;
– Να, κάτι για να δείξουμε πως θέλουμε να ’μαστε «φίλοι».
Δυο ταράτσες, τέσσερα παιδιά, μια «γραμμή» ανάμεσά τους κι ένας χαρταετός. Ακόμα κι ένα νήμα γερό που ξεκινά από τούτα τα παιδιά και φτάνει με το χαρταετό ως τ’ άλλα.
– Εγώ λέω να γράψουμε στο χαρταετό ένα μήνυμα.
– Κατάλαβα. Δηλαδή κάτι που να λέει πως δε θέλουμε πολέμους. Θέλουμε να ζήσουμε αδελφωμένα…
Την άλλη μέρα ο χαρταετός έγραφε: «ΕΙΡΗΝΗ, ΑΓΑΠΗ». Ευτυχώς φυσούσε πάλι από το Νότο. Τι όμορφα! Ακόμα κι ο ίδιος ο χαρταετός βιαζόταν να πετάξει και να φτάσει γοργότερα

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Tad, ο χαμένος εξερευνητής


Ισπανοί και Γάλλοι ενώνουν τις δυνάμεις τους, το 2012, στο ισπανικό animation “Tad, the Lost Explorer”. Η ταινία αποτελεί μια από τις πιο φιλόδοξες παραγωγές της ισπανικής κινηματογραφίας τα τελευταία χρόνια, είναι παραγωγή της ισπανικής Telecinco Cinema, ενώ η διανομή της θα γίνει από το γαλλικό Studio Canal. Η ταινία αφηγείται τις περιπέτειες ενός κοινού θνητού που ονειρεύεται να γίνει σπουδαίος ήρωας… και θα δει την ευχή του, να γίνεται πραγματικότητα. Η σκηνοθεσία είναι του Ενρίκε Γκάτο, στην πρώτη του ταινία, μεγάλου μήκους. Ο σκηνοθέτης έχει κερδίσει βραβείο για το καρτούν μικρού μήκους, “Tadeo Jones and the Basement of Doom”, στα ισπανικά κινηματογραφικά βραβεία, το 2008. 


Ώρες προβολής Odeon-Pralimnio Ιωαννίνων εδώ


Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Ευεργέτες των Ιωαννίνων


Μαθητές της Στ' τάξης του 1ου Δημοτικού σχολείου (Καπλάνειος Σχολή) Ιωαννίνων μας λένε με τον δικό τους τρόπο ένα μικρο βιογραφικό για ευεργέτες που το όνομα τους δόθηκε σε οδούς των Ιωαννίνων.

Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Ο νικητής που δεν τερμάτισε πρώτος...!

Λοιπόν, η ιστορία αυτής της φωτογραφίας έχει ως εξής. Στις 2 του περασμένου Δεκεμβρίου, ο Βάσκος αθλητής Ιβάν Φερναντέζ Ανάγια συμμετείχε σε έναν αγώνα ανώμαλου δρόμου στην Μπουρλάντα, στο Ναβάρρε.
Βρισκόταν στη δεύτερη θέση, σε αρκετά μεγάλη απόσταση από τον προπορευόμενο Αμπέλ Μουτάι, ο οποίος είχε κερδίσει το χάλκινο μετάλλιο στο αγώνισμα των 3000 μέτρων στήπλ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το περασμένο καλοκαίρι.

Μπαίνοντας όμως στην τελική ευθεία, ο Βάσκος αθλητής είδε τον Κενυάτη δρομέα – σίγουρο νικητή της κούρσας – σαν να χάνει την αίσθηση του χώρου, ΄και να σταματά να τρέχει μόλις 10 μέτρα πριν από το νήμα, νομίζοντας πως είχε κιόλας περάσει τη γραμμή!

Ο Φερναντέζ Ανάγια τον έφτασε και, αντί να τον προσπεράσει και να τερματίσει εκείνος πρώτος, σταμάτησε επί τόπου και με διάφορα νοήματα κατηύθυνε τον Μουτάι προς την γραμμή και τον βοήθησε να τερματίσει πρώτος.
Αμέσως μετα, ο Ανάγια, που είναι αθλητής με μεγάλο μέλλον (ήδη πρωταθλητής Ισπανίας στα 5 χιλιόμετρα, στη κατηγορία των νέων), δήλωσε:


“Ακόμα και εάν μου έλεγε κάποιος ότι, κερδίζοντας αυτόν τον αγώνα θα εξασφάλιζα μια θέση με την ισπανική ομάδα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου, δεν θα το έκανα. Η ενέργειά μου να βοηθήσω τον πελαγωμένο συναθλητή μου ήταν αυθόρμητη, και η ηθική μου ικανοποίηση από αυτήν είναι πολύ μεγαλύτερη από οποιοδήποτε μετάλλιο. Για μένα, ιδίως με όσα συμβαίνουν σήμερα στη κοινωνία, στην πολιτική, κλπ, όπου ο κάθε ένας κοιτάζει μόνο το δικό του συμφέρον, νομίζω ότι το να ενδιαφέρεσαι για τον συνάνθρωπό σου, έχει μία ιδιαίτερη αξία”.

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Μάθημα οικολογίας από μια χελώνα

Ένα καλό μαθήματα για τους ασυνείδητους που αδιαφορούν για την απόρριψη των σκουπιδιών, αποτελεί η ιστορία και η εικόνα μιας χελώνας από το Missouri των ΗΠΑ.
Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, η συγκεκριμένη χελώνα παρουσιάζει μια δυσμορφία στο καβούκι της. Όχι, δεν πρόκειται για κάποια γενετική ανωμαλία, ούτε για κάποιο άγνωστο είδος χελώνας.

Η δυσπλασία αυτή δημιουργήθηκε εξαιτίας ενός σκουπιδιού το οποίο βρέθηκε στο διάβα του ζώου. Επρόκειτο για μια πλαστική συσκευασία έξι «δαχτυλιδιών» που χρησιμοποιούνται στις εξάδες διαφόρων ποτών και αναψυκτικών.

Όταν η χελώνα ήταν σε νεαρή ηλικία, το σκουπίδι σφήνωσε στο κέλυφός της. Με το πέρασμα του χρόνου, ενώ το ζώο μεγάλωνε, αυτό δεν μπορούσε να συμβεί στην περιοχή γύρω από το πλαστικό «δαχτυλίδι».

Εάν κάτι τέτοιο συνέβαινε σε ζώο που δεν διέθετε καβούκι, πιθανότατα θα πέθαινε. Ωστόσο, το καβούκι της χελώνας κατάφερε να την προστατεύσει, αν και ορισμένα όργανά της δεν λειτουργούν σωστά.

Τελικά, η χελώνα βρέθηκε το 1993 και μεταφέρθηκε στο ζωολογικό κήπο St. Louis, όπου και το σκουπίδι αφαιρέθηκε. Ονομάστηκε «Peanut» και σήμερα ζει στο Κέντρο Διατήρησης του Missouri.


Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Υλικό για την ημέρα κατά της σχολικής βίας (6η Μαρτίου)

Το Υπουργείο Παιδείας καθιέρωσε την 6η Μαρτίου ως Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας στο Σχολείο. Παράλληλα η ημέρα αυτή αποτελεί αφορμή για εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς των σχολείων όλης της χώρας, ώστε να ανταλλάξουν τις σκέψεις τους, πληροφορίες, ιδέες και να ενεργοποιηθούν με δράσεις ευαισθητοποίησης για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού που εκδηλώνεται μεταξύ και εναντίον των μαθητών, ώστε να περιοριστούν οι δίαυλοι εκδήλωσης της βίας στη ζωή των ανηλίκων και να αποτραπούν οι αρνητικές συνέπειες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

 Δείτε χρήσιμο υλικό στις παρακάτω διευθύνσεις
http://www.youtube.com/watch?v=pUgQ9vUgaGM
http://www.youtube.com/watch?v=1Wbm2JlfS6E
http://www.youtube.com/watch?v=EBEenHZEb74
http://www.youtube.com/watch?v=PGZ0XN9eWsY

Δεν είναι εύκολο να υπάρξει σαφής διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον τσακωμό του παιχνιδιού και στον πραγματικό τσακωμό, στο πείραγμα του παιχνιδιού και στο κακόβουλο πείραγμα, στην αθώα απειλή και στο συστηματικό εκφοβισμό, στα τυχαία χτυπήματα του παιχνιδιού και στην επιθυμία για πρόκληση πόνου και βλάβης στους άλλους» 
(Ανδρέου & Smith, 2002).  

(αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του Γυμνασίου Γαρδικίου)
 

Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Για τους λάτρεις της σοκολάτας...

Γραμματόσημο με ... γεύση σοκολάτας! 
Το Βέλγιο θα εκδώσει γραμματόσημο με γεύση σοκολάταςΓραμματόσημο με άρωμα και γεύση σοκολάτας πρόκειται να κυκλοφορήσουν τα Ταχυδρομεία του Βελγίου, προς τιμήν του εθνικού γλυκού της χώρας. «Έχουμε προσθέσει στην κόλλα ελαφρύ άρωμα σοκολάτας και έτσι όταν κάποιος το γλείψει για να το τοποθετήσει στο φάκελο μπορεί να δοκιμάσει αυτή τη γεύση. Ακόμη και το ίδιο το γραμματόσημο μυρίζει σοκολάτα», δήλωσε εκπρόσωπος των Ταχυδρομικών Υπηρεσιών της χώρας.

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του ταχυδρομείου, η γεύση της σοκολάτας προστέθηκε στη βάση της κόλλας με τη μορφή αιθέριων ελαίων βουτύρου κακάο, που γίνεται αισθητή στη γλώσσα.

Όχι πως το εγχείρημα δεν είχε τις δικές του δυσκολίες. «Ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μπορέσει να βρεθεί η γεύση και το άρωμα για τη μαύρη σοκολάτα. Για το λόγο αυτό έπρεπε να συνεργαστούν ειδικοί από το Βέλγιο, τη Γερμανία, την Ολλανδία και την Ελβετία», πρόσθεσε η ανακοίνωση, καταλήγοντας πως «αν και τα γραμματόσημα με σοκολατένιο άρωμα έχουν κυκλοφορήσει και στο παρελθόν, ο συνδυασμός αυτής της γεύσης με το άρωμα αποτελεί μία καινοτομία».

Πάνω στα γραμματόσημα, που θα κυκλοφορήσουν στις 25 Μαρτίου, απεικονίζεται η σοκολάτα σε διάφορα σχήματα και μεγέθη: σε κόκκους, σε κομματάκια και σε μορφή κακάο μάζας.
 
 
Οδοντόκρεμα από ... σοκολάτα! Perierga.gr - Οδοντόκρεμα από... σοκολάτα!!!Μια νέα τεχνολογική ανακάλυψη έρχεται να ανατράψει ότι ξέραμε για την υγειινή των δοντιών! Ένας από τους βασικότερους εχθρούς των δοντιών, η αγαπημένη σοκολάτα, γίνεται σύμμαχος στην προστασία τους. Το φθόριο, που είναι βασικό συστατικό στις οδοντόκρεμες για περισσότερα από 100 χρόνια αντικαθίσταται τώρα από τη… σοκολάτα!!!

Πριν αναρωτηθείτε αν σοβαρολογούμε ή όχι δείτε τί ανακάλυψε μια εταιρεία στη Λουιζιάνα των ΗΠΑ, που παράγει μια οδοντόκρεμα χωρίς φθόριο. Η νέα οδοντόκρεμα λέγεται «Theodent» και σύμφωνα με την εταιρεία αναζωογονεί την επιφάνεια των δοντιών χρησιμοποιώντας μια ουσία που παράγεται από τη σοκολάτα. Ναί από αυτή την ίδια σοκολάτα που καταστρέφει τα δόντια μας.

Όπως φαίνεται, αυτό το εκχύλισμα κακάο είναι πιο αποτελεσματικό από το φθόριο στην καταπολέμηση και την πρόληψη της τερηδόνας και επιπλέον σκληραίνει το σμάλτο των δοντιών, κάνοντας τα λιγότερο ευαίσθητα στη φθορά.

Ειδικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το εκχύλισμα κακάο, γνωστό ως Rennou, θα αντικαταστήσει πλήρως το φθόριο ως ένα βασικό στοιχείο σε όλες τις οδοντόκρεμες.
Η παραδοσιακή οδοντόκρεμα Theodent διατηρεί τη γεύση μέντας, αλλά η έκδοση για τα παιδιά έχει γεύση σοκολάτα!!!

πηγή:perierga