Το γάλα του Κωστάκη

Μεγάλη ἦταν ἡ χαρὰ τῶν παιδιῶν ἐκείνη τὴν ἡμέρα. Στὰ παιδικὰ συσσίτια γιὰ πρώτη φορὰ θὰ ἐμοίραζαν γάλα, ποὺ εἶχεν ἐξαφανισθῆ ἀπὸ τὰς Ἀθήνας πολλοὺς μῆνες. Λίγο ἔπειτα ἀπὸ τὴν εἴσοδο τῶν Γερμανῶν εἶχε κι αὐτὸ γίνει εἶδος πολυτελείας. Μὰ τώρα εὐτυχῶς ἔφθασεν ἡ πρώτη ἀποστολὴ τοῦ Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ.

 Τὸ γάλα ἐβραζόταν σὲ μεγάλα καζάνια στὰ σχολεῖα καὶ ὅπου ἀλλοῦ ἐλειτουργοῦσαν παιδικὰ συσσίτια. Καὶ τὰ πεινασμένα Ἑλληνόπουλα δὲν ἐχόρταιναν νὰ τὸ ρουφοῦν μὲ τὰ μάτια, πρὶν ἀκόμη γίνῃ ἡ διανομή. Τὰ φασόλια, τὰ μπιζέλια καὶ τὸ πληγούρι μόλις τὰ εἶχαν συγκρατήσειὣς τώρα στὴ ζωή. Καὶ τὰ εἶχαν πιὰ βαρεθῆ. Τὸ γάλα ὅμως θὰ τοὺς ξανάφερνε τὸ ρόδινο χρῶμα τῆς ὑγείας.

Σ’ ἕνα συνοικιακὸ δημοτικὸ σχολεῖο τοῦ Πειραιῶς ἦταν μαθητὴς κι ὁ Κωστάκης, παιδὶ πτωχοῦ ὑπαλλήλου. Ἡ οἰκογένειά του εἶχεν ὑποφέρει πολύ, ἑνάμισυ χρόνο ἀπὸ τὶς στερήσεις. Ἀφοῦ ἀναγκάσθηκαν στὴν ἀρχὴνὰ πουλήσουν τὰ λίγα κοσμήματα τῆς μητέρας, τὰ περισσότερα ἔπιπλα καὶ πολλὰ ροῦχά τους, τώρα τελευταῖα ἐστήριζαν ὅλες τὶς ἐλπίδες τους στὰ συσσίτια καὶ στὶς διανομές.  

Ὁ πατέρας ἔπαιρνε συσσίτιο ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία του καὶ τὰ δύο παιδιά, ἡ Λέλα κι ὁ Κωστάκης, ἀπὸ τὰ σχολεῖά τους. Ὁ μισθὸς τοῦ πατέρα ἐκείνη τὴν ἐποχὴ δὲν ἦταν ἀρκετὸς νὰ τοὺς θρέψῃ οὔτε πέντε ἡμέρες τὸ μῆνα. Κι ἡ καημένη ἡ μητέρα ἔπρεπε νὰ βάλῃ ὅλη τὴν τέχνη της, γιὰ νὰ ἔχουν πέντε πιάτα φαγητὸ τὸ μεσημέρι καὶ πέντε τὸ βράδυ.

 Ἡ πτωχὴ οἰκογένεια εἶχε κι ἕνα φιλοξενούμενο σὲ ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα. Ἦταν ἕνας Κύπριος, στρατιώτης στὸν Ἀγγλικὸ στρατό,καὶ τὸν ἔλεγαν Μιχάλη. Εἶχε πολεμήσει γενναῖα τοὺς Γερμανούς,ἐπληγώθηκε ἐλαφρὰ στὸ δεξὶ χέρι καὶ εἶχε πιασθῆ αἰχμάλωτος. Ἀλλὰ κατώρθωσε νὰ δραπετεύσῃ καὶ τυχαῖα εἶχε κτυπήσει τὴν πόρτα τοῦ πτωχοῦ ὑπαλλήλου. Τὸν ἐδέχθηκαν μὲ ὅλη τὴν καρδιά τους, τὸν ἔκρυψαν ἀπὸ κάθε ὕποπτο μάτι κι ἐμοιράσθηκαν μαζί του τὸ λίγο φαγητό τους.Κι οὔτε ἤθελαν ν’ ἀκούσουν τὶς παρακλήσεις του νὰ τὸν ἀφήσουν νὰ παραδοθῇ. Τὸν κίνδυνο νὰ τουφεκισθοῦν οἱ γονεῖς, ἂν τὸν ἀνεκάλυπτανοἱ ἐχθροί, ἡ οἰκογένεια δὲν τὸν ἐλογάριαζε.

- Τὸ γάλα σας θὰ τὸ πίνετε ὅλοι ἐδῶ κι ὅταν φεύγετε, θὰ μοῦ δείχνετε ἄδειο τὸ τενεκάκι σας, εἶπεν ἡ διευθύντρια στὰ παιδιὰ τὴν ὥρα τῆς διανομῆς.

Τὰ παιδιὰ εἶχαν μπῆ στὴ σειρὰ κι ἐπερνοῦσαν μπροστὰ ἀπὸ τὸ καζάνι, ἀπὸ τὸ ὁποῖο δύο διδασκάλισσες μὲ δύο μεγάλες κουτάλες ἔχυναν τὸ γάλα στὰ τενεκάκια τους. Καὶ τὸ καθένα ἐκαθόταν σ’ ἕνα θρανίο καὶτὸ ροφοῦσε γρήγορα καὶ μὲ μεγάλη εὐχαρίστησι. Κι ὅταν

Στιγμιότυπα από τη γιορτή μας...

Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ στη Βρετανία

ΥΠΟΘΕΣΗ

Οι ένδοξες ρωμαϊκές λεγεώνες, οδηγημένες από τον Καίσαρα, έχουν εισβάλλει στη Βρετανία. Ένα μόνο χωριό εξακολουθεί να αντιστέκεται, αλλά οι δυνάμεις του έχουν αρχίσει να εξασθενούν. Η Βασίλισσα των Βρετανών στέλνει τον έμπιστο αξιωματικό της Αντικλίμαξ στη Γαλατία, για να ζητήσει βοήθεια από ένα άλλο χωριό, φημισμένο  για τη γενναία του αντίσταση στους Ρωμαίους… Στο μεταξύ, ο Αστερίξ κι ο Οβελίξ έχουν αναλάβει μια ευαίσθητη αποστολή: να κάνουν άντρα τον Γιακλωτσίξ, τον μπελαλή ανιψιό του Αρχηγού, που έχει το μυαλό του μόνο στα κορίτσια και τη μουσική. Όταν ο Αντικλίμαξ τους περιγράφει την απελπιστική κατάσταση, οι Γαλάτες του δίνουν ένα βαρέλι με το διάσημο μαγικό τους φίλτρο, και ο Αστερίξ κι ο Οβελίξ τον συνοδεύουν πίσω στην πατρίδα του, σέρνοντας μαζί και τον Γιακλωτσίξ. Έξαλλος, ο Καίσαρας αποφασίζει να επιστρατεύσει τους Νορμανδούς ως μισθοφόρους, για να συντρίψουν τους Βρετανούς μια και καλή. Στο Λονδίνιουμ, ο Γιακλωτσίξ ερωτεύεται την Οφηλία, την αξιαγάπητη αρραβωνιαστικιά του Αντικλίμαξ, ενώ ο Οβελίξ γοητεύεται από τη δασκάλα της. Με την προσοχή τους αποσπασμένη από την αποστολή, οι ήρωές μας χάνουν το βαρέλι και ο Γιακλωτσίξ πέφτει αιχμάλωτος των Νορμανδών. Σύντομα Γαλάτες, Βρετανοί, Νορμανδοί και Ρωμαίοι μπλέκονται σ’ ένα τρελό κυνηγητό για ν’ αποκτήσουν το μαγικό φίλτρο, από το οποίο εξαρτάται η σωτηρία ενός έθνους…

Ώρες προβολής στο Παραλίμνιο Ιωαννίνων εδώ

Στην ξενιτεμένη μας φίλη και μαθήτρια...

ευχόμαστε να έχει μια ευχάριστη διαμονή και κάθε προκοπή...!

Οι ιδιότητες ενός δασκάλου...

πηγή

Ένα διαφορετικό...σπουργίτι!

Μαθητές του σχολείου δημιούργησαν με τα σώματά τους το τεράστιο σπουργίτι στην Ινδία. Τα παιδιά θέλησαν με αυτό το τεράστιο γλυπτό να ευαισθητοποιήσουν το κοινό για την σωτηρία των πουλιών. 

 πηγή:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ο πατέρας, ο γιος και τα καρφιά

Ήταν μια φορά ένας νεαρός, ο οποίος συμπεριφερόταν μερικές φορές βίαια.
Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακουλάκι με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα καρφί στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο κάθε φορά που θα έχανε την υπομονή του και θα μάλωνε με κάποιον.
Την πρώτη μέρα έφτασε στο σημείο να καρφώσει 37 καρφιά στο πεζοδρόμιο. Κατά τις εβδομάδες που ακολούθησαν έμαθε να ελέγχει τον εαυτό του και ο αριθμός των καρφιών που κάρφωνε στο πεζοδρόμιο λιγόστευε συνεχώς μέρα με τη μέρα: είχε ανακαλύψει ότι ήταν πιο εύκολο να συγκρατείται από το να καρφώνει καρφιά.
Τελικά, έφτασε η μέρα κατά την οποίa ο νεαρός δεν έβαλε ούτε ένα καρφί στο πεζοδρόμιο. Τότε πήγε στον πατέρα του και του είπε ότι εκείνη την ημέρα δεν χρειάστηκε να βάλει ούτε ένα καρφί.
Τότε ο πατέρας του, του είπε να βγάζει ένα καρφί για κάθε μέρα που θα περνούσε χωρίς να χάσει την υπομονή του.
Οι μέρες πέρασαν και ο νεαρός τελικά μπόρεσε να πει στον πατέρα του ότι είχε βγάλει όλα τα καρφιά απ το πεζοδρόμιο.
Ο πατέρας τότε, οδήγησε τον υιό του στο πεζοδρόμιο μπροστά από τον κήπο και του είπε:
- «Παιδί μου, συμπεριφέρθηκες καλά, αλλά κοίτα πόσες τρύπες έχει το πεζοδρόμιο. Αυτό δεν θα είναι πια όπως πριν. Όταν μαλώνεις με κάποιον και του λες κάτι προσβλητικό, του αφήνεις μια πληγή όπως αυτή. Μπορείς να μαχαιρώσεις έναν άνθρωπο και μετά να του βγάλεις το μαχαίρι, ωστόσο όμως θα του μείνει πάντα μια πληγή.»
«Λίγη σημασία έχει πόσες φορές θα ζητήσεις συγνώμη, η πληγή που γίνεται με τα λόγια κάνει τόση ζημιά όσο και μία πληγή στο σώμα σου. Οι φίλοι είναι σπάνιοι, σε κάνουν να γελάς και σου φτιάχνουν το κέφι. Πάντα είναι διαθέσιμοι να σε ακούσουν όταν το χρειάζεσαι, σε αγαπάν και σε δέχονται στο σπίτι τους.»

Ιερά Μονή Γηρομερίου - Φιλιάτες Θεσπρωτίας (9/10/2012)

Μια παραλία κρυμμένη μέσα στο βουνό!

Μία από τις πιο εντυπωσιακές παραλίες στον κόσμο υπάρχει καλά κρυμμένη σε ένα απομακρυσμένο μέρος του πλανήτη, και πιο συγκεκριμένα στα ...
περίφημα Marieta Islands που βρίσκονται στην ακτή Nayarit στο Μεξικό.

Στο εσωτερικό ενός βουνού, που δημιουργήθηκε από επαναλαμβανόμενες εκρήξεις ηφαιστείων από το 1900 και μετά, οι επισκέπτες βρίσκονται κυριολεκτικά μπροστά σε ένα φυσικό θαύμα που όμοιό του δεν υπάρχει αλλού.

Μια μικρή παραλία μέσα στο βουνό δημιουργεί ένα από τα πιο ασυνήθιστα φυσικά τοπία που υπάρχουν στον κόσμο, η πρόσβαση στην οποία γίνεται μόνο με σκάφος ή κολυμπώντας 15 περίπου μέτρα μέσα σε μια σπηλιά.

Τα Marieta Islands αποτελούν έναν μικρό ακατοίκητο παράδεισο, που το 1960 χαρακτηρίστηκε ως εθνικό πάρκο, μετά από την παγκόσμια κατακραυγή που ξέσπασε εξαιτίας των στρατιωτικών δοκιμών που πραγματοποιούσε εκεί το Μεξικό.

Με πρωτεργάτη τον Ζαν Ζακ Κουστό, που κατά καιρούς έκανε διάφορα ερευνητικά ταξίδια στο αρχιπέλαγος των νησιών, το πρόβλημα στα Marieta Islands έγινε διεθνώς γνωστό, αναγκάζοντας τους Μεξικανούς να υποχωρήσουν, σταματώντας κάθε στρατιωτική δραστηριότητα.

Πέρα από το κολύμπι, το ψαροντούφεκο και το καγιάκ, κάθε άλλη δραστηριότητα είναι απαγορευμένη στην περιοχή, που συγκεντρώνει μόνο λίγους τυχερούς επισκέπτες κάθε χρόνο, δίνοντάς τους την ευκαιρία να ζήσουν για λίγο στον παράδεισο!

Πώς πρέπει να διαβάζει το παιδί;

 Πολλοί γονείς ρωτούν πού πρέπει να διαβάζει το παιδί, πώς να είναι διαμορφωμένο το δωμάτιό του, τι να υπάρχει και τι όχι.
Τα παιδιά σχολικής ηλικίας θα πρέπει καταρχάς να έχουν μία συγκεκριμένη ώρα να διαβάζουν. Σίγουρα, όχι αμέσως μόλις γυρίσουν από το σχολείο, γιατί θα είναι κουρασμένα, ούτε, όμως, και αργά το βράδυ. Το ιδανικό είναι να φάνε το μεσημεριανό τους, να παίξουν ή να κοιμηθούν λίγο, και το απογευματάκι που θα είναι ξεκούραστα και με καθαρό μυαλουδάκι να ξεκινήσουν την μελέτη τους. Έτσι, και λιγότερο χρόνο θα ξοδέψουν αλλά και θα είναι πιο αποδοτικά.
Επιπλέον, σταθερός επιβάλλεται να είναι και ο χώρος. Πολλά παιδιά προτιμούν να διαβάζουν στην κουζίνα για να έχουν κοντά την μαμά, άλλα στο πάτωμα ξαπλωμένα, άλλα στη δουλειά του μπαμπά, στη γιαγιά, στο σαλόνι. Ο ιδανικός χώρος είναι σαφέστατα το δωμάτιο του παιδιού, ή αν δεν έχει δικό του και το μοιράζεται με τα αδέρφια του, τότε κάποιο σημείο του σπιτιού όπου θα υπάρχει το δικό του γραφείο μελέτης.

Τι πρέπει όμως, να υπάρχει στο δωμάτιο του παιδιού;

1. Καταρχάς, ένα γραφείο, πάνω στο οποίο θα υπάρχουν μόνο τα απολύτως απαραίτητα (π.χ. βιβλία και τετράδια σύμφωνα με το σχολικό πρόγραμμα για την επόμενη μέρα, κασετίνα, ένα ποτήρι νερό για να μην χρειάζεται να κάνει μεγάλα διαλλείματα αν διψάει). Επίσης, ένα φωτιστικό (αριστερά αν πρόκειται για δεξιόχειρα, δεξιά αν πρόκειται για αριστερόχειρα) για να έχει καλύτερη ορατότητα όταν γράφει ή διαβάζει.

2. Ένα ρολόι στον τοίχο με μεγάλους αριθμούς ώστε να μπορεί να οργανώνει τον χρόνο του.

3. Σε ένα ευδιάκριτο σημείο να υπάρχει αναρτημένο το εβδομαδιαίο σχολικό πρόγραμμα του παιδιού.

4. Μπορείτε , επιπλέον, να φτιάξετε ένα «πρόγραμμα διαβάσματος», πχ : ξεκινάω με την αντιγραφή, έπειτα ορθογραφία, διάλλειμα, μαθηματικά κτλ. Χρησιμοποιείστε λίστα και όχι κείμενο, λίγα λόγια, αρκετές εικόνες. Το διάβασμα του παιδιού θα είναι πιο

οργανωμένο αν γνωρίζει ακριβώς τι και με ποια σειρά πρέπει να τα κάνει.

5. Συρτάρια όπου εκεί θα βρίσκονται όλα τα σχολικά είδη , π.χ. στο πρώτο συρτάρι τα μολύβια,

Γιρλάντες μέσα από τη φύση!