Γιορτές Σουλίου, Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο του Ολοκαυτώματος του Σουλίου θα πραγματοποιήσει και φέτος, την Κυριακή, 30 Μαΐου, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσπρωτίας στον ιστορικό χώρο του Σουλίου.

Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν στις 7 π.μ. με θεία λειτουργία στον Παλαιοχριστιανικό Ναό του Αγίου Δονάτου, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Παραμυθιάς, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας. Στις 10 π.μ. θα τελεστεί δοξολογία στον προαύλιο χώρο της ίδιας εκκλησία, ενώ στις 10:30 π.μ. θα ακολουθήσει μετάβαση στο Αμφιθέατρο, τοπογραφική ενημέρωση από αξιωματικό των Ενόπλων Δυνάμεων, χαιρετισμός του νομάρχη Θεσπρωτίας, εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας και αναπαράσταση της ανατίναξης του Κουγκίου. Οι εκδηλώσεις θα ολοκληρωθούν στο Κοινοτικό Κατάστημα Σουλίου με καταθέσεις στεφάνων, χαιρετισμό του Προέδρου της κοινότητας και παραδοσιακούς χορούς.

Ο Παύλος Βρέλλης στην ιστοσελίδα του Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων αναφέρει σχετικά:

(πηγή: http://www.vrellis.gr/gp/exhibition0109.html)
Στο Κούγκι και στο Σούλι, το 1957, αποτύπωσα, σχεδίασα και φωτογράφησα, ερειπωμένα σπίτια, εκκλησιές και πολεμίστρες. Ειδικά ενδιαφέρθηκα, για το χώρο της Αγίας Παρασκευής. Μελέτησα ό,τι στοιχείο μου χρειάζονταν, με ανάλογες λεπτομέρειες -πάντα- στα χαλάσματα.
Ξαναγύρισα μετά από χρόνια, που 'γινε ο δρόμος, πολλές φορές. Στις γιορτές του Σουλιού, στις αρχές του Μάη, πήγαινα προσκυνητής με την οικογένειά μου και τα δυο παιδιά μου, για να τους γνωρίσω τον τόπο αυτό. Το 1962, ανασκάφτηκε ο χώρος της Αγίας Παρασκευής και βρήκαν πάρα πολλά αντικείμενα της εποχής εκείνης. Kατεστραμμένα, φυλάγονται σήμερα σε Σουλιώτικο σπίτι-μουσείο. Μετά τις ανασκαφές, ξαναχτίστηκε η σημερινή μονόκλιτη εκκλησιά της Αγίας Παρασκευής.

Εδώ, είναι το πίσω μέρος της Εκκλησιάς, με το χωνευτήρι, όπου κάθεται ένας Σουλιώτης, ενώ ο άλλος ακουμπά. Η ανοιχτή ξύλινη πόρτα απέναντι, που τη γεμίζει ο Τουρκαλβανός με το βαρέλι που κουβαλά, οδηγεί στο μικρό κατώγι. Πατινάρισα με διάφορα χρώματα και τρόπους τα καινούργια σχιστόξυλα και τα μεγάλα ξύλα για τα παραθυρόφυλλα, για να δώσω ανάλογη ατμόσφαιρα. Τα εικονίσματα, μικρά και μεγάλα, τα έφτιασα από ξύλο και κολλημένο χαρτί με ανάλογη πατίνα, για να φαίνονται παλιά. Τα λίγα στασίδια, είναι από το χωριό Κωστάνιανη, της περιοχής Δωδώνης, που βρήκα πεταμένα και σαπισμένα στα χόρτα, έξω από την παλιά Εκκλησιά. Έδωσα κάτι για την Εκκλησιά και τα πήρα (μιας και δε χρειάζονταν μέσα γιατί έκαναν μελέτη και συντήρηση οι ειδικοί...!). Είναι ανάλογα για την εποχή που ήθελα, τα συμπλήρωσα όσο μπορούσα. Τα βαρέλια, είναι από ξύλο πεύκου (λυγισμένα σε φωτιά), δεμένα με αγριόκλημα γύρω-γύρω και πατιναρισμένα ανάλογα. Το πρόσωπο του Σαμουήλ, το τόσο δυνατό, που κυριαρχεί με τη στάση και την αποφασιστικότητα του, το έφτιασα από περιγραφές που βρήκα σε βιβλία και ειδικά στο βιβλίο "Βίοι Παράλληλοι", του Γραμμενοχωρίτη Αναστάσιου Γούδα (1816-1882).