Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Μνήμη Λορέντζου Μαβίλη - 98 χρόνια από το θάνατό του

Ο Λορέντζος Μαβίλης (6 Σεπτεμβρίου 1860, Ιθάκη – 28 Νοεμβρίου 1912, Δρίσκος Ιωαννίνων) υπήρξε ο τελευταίος εκπρόσωπος της Επτανησιακής Σχολής. Ολιγογράφος ως ποιητής διέπρεψε στο απαιτητικό είδος του σονέτου (Λήθη, Καλλιπάτειρα, Ελιά, Στην Πατρίδα)) αλλά διακρίθηκε και ως μεταφραστής. Το 1910 εκλέγεται βουλευτής με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ένα χρόνο αργότερα, ο λόγος του στη Βουλή για το γλωσσικό αποτελεί την κορύφωση των αγώνων του για τη δημοτική. Ο Μαβίλης δεν ήταν μόνο άνθρωπος του πνεύματος, αλλά και της δράσης. Φλογερός πατριώτης συμμετέχει ενεργά στους απελευθερωτικούς αγώνες του έθνους. Ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός του Μαβίλη στην Κρήτη, εν μέσω της εκστρατείας του 1897, δεν τον απέτρεψε, όταν τον χρειάστηκε η πατρίδα, να δώσει ξανά το παρόν και να θυσιάσει τη ζωή του για την Ελλάδα. Έπεσε μαχόμενος σε ηλικία 53 ετών, ως εθελοντής λοχαγός των Γαριβαλδινών ερυθροχιτώνων, στο Δρίσκο Ιωαννίνων, στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, το 1912.
  • Παροιμιώδης θα μείνει η φράση του «Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει, υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι» υπερασπιζόμενος την ευγένεια της δημοτικής γλώσσας.


  • Αυτός ο εκπληκτικός μάστορας του σονέτου (δεκατετράστιχο ποίημα που αποτελείται από δύο τετράστιχα και δύο τρίστιχα) έστελνε τους στίχους του στον Παλαμά με την υποσημείωση: «Για το συρτάρι σου».



  • Για την Ελλάδα έλεγε: "Πατρίδα σαν τον ήλιο σου ήλιος αλλού δεν λάμπει" (Στην Πατρίδα).

  • Τα τελευταία του λόγια, λίγο πριν αποβιώσει μετά το θανάσιμο τραυματισμό του, αναδεικνύουν μεγαλείο ψυχής: «Επερίμενα πολλές τιμές από τούτον τον πόλεμο, αλλά όχι και την τιμή να θυσιάσω τη ζωή μου για την Ελλάδα μου».
  • Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος πιο εύστοχα, ίσως, απ' όλους παρατήρησε: «Ο Μαβίλης στάθηκε ένας απ' τους σπάνιους εκείνους ποιητές που το καλύτερό τους ποίημα είναι η ζωή τους».

  • Και ο Κώστας Βάρναλης παρατήρησε: «ήταν νικητής και στην Τέχνη και στη Ζωή»

16 σχόλια:

  1. Αυτό που λείπει σήμερα από τη ζωή μας είναι η συμφωνία των λόγων με τις πράξεις. Ο Μαβίλης έκανε τις ιδέες του πράξη θυσιάζοντας και τη ζωή του . Η θυσία του έχει μεγαλύτερη αξία γιατί συμμετείχε στον αγώνα εθελοντικά και ενώ ήξερε ότι μπορεί να χάσει τη ζωή του, όπως και έγινε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχουμε μεγάλη ανάγκη σήμερα από τέτοια πρότυπα!Πόσα μας δίνουν και εμείς τα προσπερνάμε επιπόλαια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κυρια ο Λαζαροσ....χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Για να είναι πιο ολοκληρομένο το όνομα χρειάζεται το Λάζαρος (του Γιάννη) και το Μαλβίδης (της Αλεξάνδρας).Και το τελικό αποτέλεσμα είναι Λάζαρος Μαλβίδης!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υπάρχει φαντασία πάντως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγώ πιστεύω πως τα παιδιά το γνώριζαν αλλά πάνω στο άγχος τους μπευρδεύτηκαν και προσπάθησαν να θυμηθούν οτι μπορούσαν!!!Θα θυμόντουσαν την λέξη σαν σύνολο και έγραψαν μια λέξη ακουστή όπως οι Μαλβίδες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. xaxaxa.. egw pantos eixa ma8ei ape3w olo t biografiko toy kai 3exasa to onoma xaxa thimomouna to ma..kai aftosxediasa opos ekana kai stn istoria xaxaxa

    alexandra B

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μπράβο,Αλεξάνδρα Β!Πάντως και ο αυτοσχεδιασμός καλά πήγε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. http://www.youtube.com/user/LorentzosMavilis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή