...με αφορμή το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου "Τι έπαιξα στο Λαύριο" που περιλαμβάνεται στο σχολικό εγχειρίδιο της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ Γυμνασίου.
Κι ο χρόνος σαν μπάλα που την κλωτσάμε είναι που κυλά,
όμως όλα αλλάζουν ξαφνικά.
Ο χρόνος γρήγορα περνά και ο χάρος θα γίνει Θεός δίπλα μας.
Ο ασχημοπαπαγάλος τότε
θα βρεί ομορφιά και πολλά φτερά
σαν παιδικές ζωγραφιές.
Τα όνειρα γίνονται νέα ξανά
με τα παιδιά να φωνάζουν δυνατά
παίζοντας ξέγνοιαστα, γεμάτα χαρά.
Οι ασχημομούρηδες ξαφνικά πανέμορφοι
θα γίνουν με μιας!
Παιδιά θα γεμίσει η γη δίχως
μεγάλους κουασιμόδους.
Είμαστε όλοι ανάλαφροι σαν πούπουλα,
πετάμε ψηλά στον ουρανό σαν αετοί
και τραγουδάμε όλοι μ' όμορφες φωνές
ευτυχισμένοι, σαν άγγελοι αθώοι,
χαρούμενοι όλοι μαζί, σαν τα σχολιαρόπαιδα.
Γέλια αντηχούν υπέροχα,
λαμπερά χαρούμενα πρόσωπα, κι οι τοίχοι τρέμουν
από χαρά.
Κι ο χρόνος σαν μπάλα που την κλωτσάμε.
Καρδιές χαρούμενες και ευτυχισμένες
κι ο ήλιος μάς χαμογελά λαμπερά.
Κι ο χρόνος σαν μπάλα που την κλωτσάμε είναι που κυλά,
όμως όλα αλλάζουν ξαφνικά.
Ο χρόνος γρήγορα περνά και ο χάρος θα γίνει Θεός δίπλα μας.
Ο ασχημοπαπαγάλος τότε
θα βρεί ομορφιά και πολλά φτερά
σαν παιδικές ζωγραφιές.
Τα όνειρα γίνονται νέα ξανά
με τα παιδιά να φωνάζουν δυνατά
παίζοντας ξέγνοιαστα, γεμάτα χαρά.
Οι ασχημομούρηδες ξαφνικά πανέμορφοι
θα γίνουν με μιας!
Παιδιά θα γεμίσει η γη δίχως
μεγάλους κουασιμόδους.
Είμαστε όλοι ανάλαφροι σαν πούπουλα,
πετάμε ψηλά στον ουρανό σαν αετοί
και τραγουδάμε όλοι μ' όμορφες φωνές
ευτυχισμένοι, σαν άγγελοι αθώοι,
χαρούμενοι όλοι μαζί, σαν τα σχολιαρόπαιδα.
Γέλια αντηχούν υπέροχα,
λαμπερά χαρούμενα πρόσωπα, κι οι τοίχοι τρέμουν
από χαρά.
Κι ο χρόνος σαν μπάλα που την κλωτσάμε.
Καρδιές χαρούμενες και ευτυχισμένες
κι ο ήλιος μάς χαμογελά λαμπερά.
Στρατούλα Τσουρά, μαθήτρια Β΄ τάξης Γυμνασίου Γαρδικίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου