Γιατί τρώμε ποπ κορν στον κινηματογράφο;

Το αγαπημένο σνακ κινηματογραφόφιλών ανά τον κόσμο έχει μακρά ιστορία πίσω του, καθώς έκανε την εμφάνισή του για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το 1840, ενώ το 1885 ανακαλύφθηκε η πρώτη φορητή μηχανή για την παρασκευή του. Συνήθως οι πλανόδιοι πωλητές ποπκόρν έστηναν τους πάγκους τους σε κεντρικούς δρόμους, κοντά σε μαγαζιά, κινηματογράφους και άλλα δημόσια θεάματα αφού εκεί είχαν περισσότερη πελατεία που έδειχνε να λατρεύει τη μυρωδιά του καμένου βουτύρου με το οποίο περιέχυναν τα ποπκόρν. Η τιμή του ήταν χαμηλή και πολύ γρήγορα έγινε το αγαπημένο λαχταριστό σνακ όλων. 

Μεγάλη απήχηση είχαν ιδιαίτερα έξω από τις κινηματογραφικές αίθουσες της Αμερικής αν και οι ιδιοκτήτες των σινεμά δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι από αυτό, αφού ο πανζουρλισμός αλλά και οι μυρωδιές δεν ήταν και η καλύτερη διαφήμιση για τα «μαγαζιά» τους. Παρόλα αυτά το ποπκόρν συνέχιζε να κάνει θραύση έξω από τους κινηματογράφους. Μόλις το 1930, όταν μια μεγάλη οικονομική ύφεση χτύπησε τις ΗΠΑ, οι ιδιοκτήτες των κινηματογράφων σκέφτηκαν να βάλουν μηχανές παρασκευής ποπκόρν εντός των αιθουσών για να προσελκύσουν πελάτες. Και το πέτυχαν! Έτσι το ποπκόρν έγινε ταυτόσημο με τις ταινίες στη μεγάλη οθόνη, αφού ένας «κουβάς» αρωματικού καλαμποκιού ταίριαζε γάντι με το… σασπένς των ταινιών! 

πηγή:perierga.gr