Ο ρόλος της τηλεόρασης στην παιδική παχυσαρκία

Η παιδική παχυσαρκία τα τελευταία χρόνια έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Όλο και περισσότερα παιδιά μπαίνουν στην ολοένα και αυξανόμενη αριθμητικά κατηγορία των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους, αφού το 2010 ο αριθμός των υπέρβαρων παιδιών, κάτω των 5 ετών έφτασε περίπου τα 43.000.000 παιδιά. Γιατί όμως υπάρχουν τόσα υπέρβαρα παιδιά; Ποιοι είναι οι παράγοντες που οδηγούν τα παιδιά να γίνονται υπέρβαρα;

Τέσσερις πολύ σημαντικοί παράγοντες είναι η μη κατανάλωση πρωινού, η κατανάλωση περισσότερων από δύο ποτηριών κάποιου γλυκού αφεψήματος ημερησίως, το παιχνίδι σε εξωτερικούς χώρους για λιγότερο από μία ώρα ημερησίως και τέλος η παρακολούθηση τηλεόρασης για πάνω από δύο ώρες ημερησίως. Κάθε ένας από αυτούς τους παράγοντες χωριστά αλλά και σε συνδυασμό μεταξύ τους, οδηγούν στην αύξηση των ποσοστών παιδικής παχυσαρκίας. Υπάρχουν σαφώς και πολλοί άλλοι παράγοντες διαφορετικοί για κάθε παιδί, όπως για παράδειγμα η κατανάλωση πολλών γλυκών, η συχνή κατανάλωση φαγητού απ’έξω, η αύξηση των μερίδων στα ταχυφαγεία, τα λανθασμένα διατροφικά πρότυπα που δίνουν οι γονείς και πολλοί άλλοι. Ας εστιάσουμε όμως στον ρόλο που παίζει η τηλεόραση. Μέσω ποιων μηχανισμών οδηγεί στην εμφάνιση παχυσαρκίας;

Όταν τα παιδιά παρακολουθούν πολλές ώρες τηλεόραση, εκτός από το πρόγραμμα βλέπουν και πολλές διαφημίσεις τροφίμων. Τα παιδιά φαίνεται ότι, όταν έλθει η ώρα να αγοράσουν κάποιο προϊόν προτιμούν να πάρουν αυτό που έχουν δει στην τηλεόραση και δεν θα υπήρχε κάποιο πρόβλημα με αυτό, αν στις τηλεοράσεις δεν διαφημίζονταινπροϊόντα πλούσια σε λίπος και ζάχαρη. Ένα δεύτερο αρνητικό της τηλεόρασης είναι ότι «κλέβει» χρόνο από το παιχνίδι. Αντί δηλαδή τα παιδιά να βγουν έξω να παίξουν και να εκτελέσουν οποιασδήποτε μορφής σωματική δραστηριότητα, προτιμούν να μείνουν κλεισμένα στο σπίτι και να παρακολουθούν τηλεόραση. Το πιο βλαβερό όμως απ’όλα φαίνεται να είναι η κατανάλωση φαγητού κατά την διάρκεια παρακολούθησης τηλεόρασης, διότι οδηγεί στην κατανάλωση περισσότερου φαγητού σε σχέση με εκείνο που θα κατανάλωναν αν δεν ήταν ανοιχτή η τηλεόραση. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους. Αφενός γιατί όταν βλέπουμε τηλεόραση δεν δίνουμε σημασία στα σήματα εκείνα που εκπέμπει το σώμα μας και μας ειδοποιούν για τον κορεσμό, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι συνεχίζουμε να καταναλώνουμε φαγητό, ακόμη και αν έχουμε χορτάσει, αφετέρου γιατί οι συνεχείς διαφημίσεις δημιουργούν μια αυτόματη απόκριση που οδηγεί στο να τρώμε ακόμη και
με την υπόνοια πείνας.

Η τηλεόραση βεβαία φαίνεται να επιδρά διαφορετικά στα αγόρια και στα κορίτσια, αφού όσον αφορά τα αγόρια η τηλεόραση οδηγεί στην παχυσαρκία σε περίπτωση που παρακολουθούν παραπάνω ώρες τις καθημερινές, ενώ όσον αφορά στα κορίτσια, η τηλεόραση οδηγεί σε παχυσαρκία σε περίπτωση που παρακολουθούν παραπάνω ώρες μέσα στο σαββατοκύριακο. Επιπλέον, φαίνεται ότι τα αγόρια καταναλώνουν πιο κακής ποιότητας τρόφιμα όταν παρακολουθούν τηλεόραση, σε σχέση με τα κορίτσια, αφού είναι πιο επιρρεπή στο να καταναλώσουν κρέας, λιπαρά και ζαχαρώδη φαγητά.

Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η τηλεόραση αυξάνει τις πιθανότητες ένα παιδί να γίνει υπέρβαρο ή παχύσαρκο. Καλό είναι λοιπόν η τηλεόραση να παραμένει κλειστή κατά τη διάρκεια των γευμάτων και τα παιδιά να ενθαρρύνονται να βγαίνουν έξω να παίξουν, παρά να μένουν κλεισμένα στο σπίτι μπροστά από την τηλεόραση, κάτι το οποίο βοηθά και στον έλεγχο του βάρους, αλλά και στην κοινωνικοποίηση των παιδιών. Τέλος, οι γονείς δεν πρέπει να ξεχνάνε πως αποτελούν ένα ισχυρό πρότυπο των παιδιών - έτσι δεν πρέπει απλώς να συστήνουν και να επιβάλλουν πράγματα στα παιδιά τους με τα λόγια, αλλά μέσα από πράξεις να τους δέιχνουν τι είναι ωφέλιμο για αυτά.

 πηγή