Για πρώτη φορά στο σχολείο...

πηγή:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Επτάμισι η ώρα το πρωί, δεύτερη μέρα νηπιαγωγείου για τη μικρή Βάλια που κοιμάται του καλού καιρού. «Βάλια, ξύπνα, πάμε σχολείο!» της λέει τρυφερά η μαμά της, σκύβοντας πάνω από το κρεβάτι. «Αφού πήγα!» της απαντά εκείνη. «Χθες!»

Στο σχολείο για πρώτη φορά στη ζωή σου... Μια περίοδος που λίγοι θυμόμαστε, αλλά έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη των δικών μας. Θα την παίξουν τα άλλα παιδάκια; Θα κλάψει; Κι αν δεν θέλει να ξαναπάει; Αυτές και άλλες τόσες απορίες, άγχη, φοβίες ταλαιπωρούν τέτοιες μέρες τους νέους γονείς, που καλούνται να «πατήσουν» για τα πρωτάκια τους το δύσβατο μονοπάτι από το σπίτι στο σχολείο. Από τις αρχές Σεπτεμβρίου, τα τηλέφωνα στη Γραμμή-Σύνδεσμο της ΕΨΥΠΕ για γονείς ή εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να μιλήσουν για κάποιο θέμα που τους απασχολεί σε σχέση με ένα παιδί ή έναν έφηβο (801 801 1177), έχουν σπάσει από γονείς που ρωτούν πώς να βοηθήσουν το παιδί τους να προσαρμοστεί στο σχολείο. Οπως η κυρία που κάλεσε για να ρωτήσει πώς να βοηθήσει τον γιο της, 4 ετών, που πήγε για δεύτερη μέρα στο προνήπιο και έκλαιγε τόσο που αναγκάστηκε να τον πάρει και να γυρίσουν σπίτι. Η μητέρα ρωτούσε εάν το παιδί θα νιώσει ότι εκείνη το εγκαταλείπει αν το ξαναστείλει στο σχολείο και μήπως είναι καλύτερα να πάει την επόμενη χρονιά που θα έχει ωριμάσει περισσότερο.

Αλλαγή σελίδας

«Η πρώτη φορά στο σχολείο αποτελεί σημαντική αλλαγή στη ζωή του παιδιού και της οικογένειας», λένε στην «Κ» οι ειδικοί της Γραμμής (υπεύθυνη της υπηρεσίας, η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Εύη Αθανασιάδου). «Οι πρώτες ημέρες συχνά συνοδεύονται από κλάματα και ψυχική κούραση, για παιδιά και γονείς. Τα συναισθήματα είναι έντονα για το παιδί, αλλά και τους γονείς, που έρχονται σε επαφή συνειδητά ή ασυνείδητα με τις δικές τους εμπειρίες αποχωρισμού από την οικογένεια και ένταξής τους στην κοινωνία ενός σχολείου». Συχνά οι γονείς νιώθουν τύψεις. «Σκέφτονται: Αξίζει να αφήσουν το παιδί τους στον σταθμό για να συνεχίσουν την καριέρα τους; Τα συναισθήματά τους είναι συχνά αντιφατικά. Από τη μία, πηγαίνοντας ένα παιδί στον σταθμό ελευθερώνεται χρόνος για μια μητέρα, από την άλλη η “φωλιά” της αδειάζει για κάποιες ώρες, άλλοι άνθρωποι μπαίνουν στη ζωή του παιδιού, που σε λίγο θα αποδείξει ότι μπορεί να ζει χωρίς αυτή».

Τι συμβουλεύουν λοιπόν τους γονείς οι ψυχολόγοι της Γραμμής;

Καταρχήν, να μιλήσουν στο παιδί για την πρώτη ημέρα στο σχολείο και να το βοηθήσουν να δημιουργήσει θετικές προσδοκίες. Να το ενημερώσουν για τις δραστηριότητες που θα έχει εκεί, για το διάλειμμα, το παιχνίδι, τη δασκάλα, τα άλλα παιδιά. Εάν τις πρώτες ημέρες το παιδί κλαίει -κάτι σύνηθες- θα πρέπει να του μιλήσουν καθησυχαστικά, να το διαβεβαιώσουν για την αγάπη τους και ότι θα επιστρέψουν να το πάρουν. «Πρέπει να το αποχαιρετήσουν με αποφασιστικότητα, δείχνοντάς του ότι εμπιστεύονται την ικανότητά του να αντιμετωπίσει την κατάσταση», εξηγούν. «Οταν το παιδί κλαίει πολύ, καλό είναι οι γονείς να απομακρυνθούν αντί να παραμένουν προσπαθώντας να το ηρεμήσουν, γιατί έτσι το πρόβλημα εντείνεται».

Προετοιμασία

Τις πρώτες ημέρες καλό θα είναι να εγκαινιάσουν σαν οικογένεια μια ευχάριστη «ρουτίνα προετοιμασίας», να ετοιμάζουν μαζί με το παιδί τα πράγματα που θα πάρει μαζί του, να διαλέξουν τα ρούχα που θα φορέσει, να μιλούν με ενθουσιασμό για το σχολείο. Υπάρχει ενδεχόμενο το παιδί να διαμαρτυρηθεί για σωματικούς πόνους. Τότε, οι γονείς θα πρέπει να το ακούσουν με προσοχή, να το καθησυχάσουν, να μετριάσουν την ανησυχία του και να του πουν ότι θα πάει στο σχολείο.

«Κλειδί», να είναι οι γονείς αποφασισμένοι ότι ήρθε η ώρα το παιδί να πάει στο σχολείο. «Να το εμπιστευτούν ότι θα τα καταφέρει, να αναγνωρίσουν και να ελέγξουν το άγχος τους. Πρέπει να θυμούνται ότι ο αποχωρισμός είναι απαραίτητος και βοηθάει το παιδί να μεγαλώνει και τους ίδιους να χτίζουν και να προχωράνε τη ζωή ξεχωριστά από τα παιδιά τους», καταλήγουν.

Φυσικά, εάν οι παραπάνω συμβουλές δεν έχουν αποτέλεσμα και το παιδί συνεχίσει να έχει αρνητικές αντιδράσεις και συναισθήματα για το σχολείο, οι γονείς θα πρέπει να απευθυνθούν σε ειδικό ψυχικής υγείας.