Βυζαντινά μνημεία της Ηπείρου

 

.

Τέταρτη σταυροφορία (1204)

 

21 Φεβρουαρίου 1913- Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων

 

.

Τέχνες και γράμματα στον κόσμο τον 19ο αι.

Εξαιρετικές παρουσιάσεις από τον συνάδελφο Κ.Μπακάλη που αφορούν 

τις τέχνες και τα γράμματα τον 19ο αιώνα
.

ΕΝΟΤΗΤΑ 25 Τέχνες και Γράμματα στον κόσμο τον 19ο αιώνα from Kvarnalis75

Πνευματική ζωή, γράμματα και τέχνες στην ελλάδα το 19ο αι.

26. Πνευματική ζωή, γράμματα και τέχνες στην ελλάδα το 19ο αι. from Kvarnalis75

Γιορτή των Γραμμάτων

Και μια παρουσίαση...

https://drive.google.com/file/d/1xXygrNp-txYpWlxYfiqDhHlJWmSmMTQa/view?usp=sharing 

Το Ρολόι του Χρόνου

Κάποτε, σε ένα μικρό χωριό, ζούσε ένας ωρολογοποιός, ο Νικόλας, γνωστός για την τέχνη και την ακρίβειά του. 

Ο Νικόλας είχε περάσει ολόκληρη τη ζωή του φτιάχνοντας ρολόγια. 

Τα ρολόγια του δεν ήταν απλά μηχανισμοί. 

Ήταν μικρά έργα τέχνης που μετρούσαν τον παλμό του χρόνου.

Ένα χειμωνιάτικο πρωινό, ένας νέος άνδρας μπήκε στο μαγαζί του. 

"Θέλω ένα ρολόι," είπε. "Όχι ένα συνηθισμένο. Θέλω ένα που να μου θυμίζει πώς να ζήσω τη ζωή μου."

Ο Νικόλας χαμογέλασε και έφτιαξε για τον άνδρα ένα μοναδικό ρολόι. 

Στο καντράν του, αντί για αριθμούς, χάραξε λέξεις:

Στις 12, η λέξη "Αρχή."

Στις 3, η λέξη "Ευγνωμοσύνη."

Στις 6, η λέξη "Συγχώρεση."

Στις 9, η λέξη "Αγκαλιά."

Όταν ο άνδρας τον ρώτησε γιατί το έκανε έτσι, ο Νικόλας απάντησε:

"Το ρολόι αυτό θα σου θυμίζει πως κάθε μέρα μπορεί να είναι μια νέα αρχή. Ότι η ευγνωμοσύνη σου δίνει δύναμη να προχωράς. Ότι η συγχώρεση είναι για την ψυχή σου, όχι για τους άλλους. Και ότι καμία στιγμή δεν είναι ολοκληρωμένη χωρίς μια αγκαλιά – πραγματική ή μεταφορική."

Ο άνδρας έφυγε, κρατώντας το ρολόι του σαν θησαυρό. Κάθε φορά που το κοίταζε, του θύμιζε πως ο χρόνος δεν είναι εχθρός αλλά δώρο.

Μέχρι το τέλος της ζωής του, ο άνδρας έλεγε πως εκείνο το ρολόι δεν μετρούσε λεπτά και ώρες, αλλά στιγμές που άξιζε να ζήσει.

To ηθικό δίδαγμα της ιστορίας αυτής:

Ο χρόνος δεν είναι κάτι που ξοδεύουμε· είναι κάτι που γεμίζουμε με νόημα. 

Φτιάξε τη ζωή σου σαν το δικό σου μοναδικό ρολόι: γέμισέ τη με αρχές, ευγνωμοσύνη, συγχώρεση και αγάπη.

20 χρόνια etwinning

 

Το ελληνόπουλο (Βίκτωρ Ουγκώ)

Το ποίημα «Το Ελληνόπουλο» γράφτηκε από τον Βίκτορα Ουγκώ το 1828 και αναφέρεται στην καταστροφή της Χίου από τους Οθωμανούς, στις 30 Μαρτίου 1822. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μεγάλος μυθιστοριογράφος ήταν θαυμαστής όχι μόνο της αρχαίας Ελλάδας και του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, αλλά στήριξε μέσα από τα κείμενά του και τις δηλώσεις του την εθνική ιδέα και την ελληνική επανάσταση. «Η ιερή σας πατρίδα έχει την πιο βαθιά μου αγάπη. Σκέφτομαι την Αθήνα, όπως σκέπτεται κανείς τον ήλιο», έγραφε στους Κρήτες το 1867 και υπέγραφε: «Ο αδελφός σας Βικτώρ Ουγκώ.  Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ήταν από τους πρώτους που εξέφρασε τον αποτροπιασμό του, για την αρπαγή από τον Λόρδο Έλγιν των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

.

Τοῦρκοι διαβῆκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ὡς πέρα.

Ἡ Χίο, τ’ ὁλόμορφο νησί, μαύρη ἀπομένει ξέρα,

μὲ τὰ κρασιά, μὲ τὰ δεντρά

τ’ ἀρχοντονήσι, ποὺ βουνὰ καὶ σπίτια καὶ λαγκάδια

καὶ στὸ χορὸ τὶς λυγερὲς καμιὰ φορὰ τὰ βράδια

καθρέφτιζε μέσ’ στὰ νερά.

Ἐρμιὰ παντοῦ. Μὰ κοίταξε κι ἀπάνου ἐκεῖ στὸ βράχο,

στοῦ κάστρου τὰ χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο

κάθεται, σκύβει θλιβερὰ

τὸ κεφαλάκι, στήριγμα καὶ σκέπη τοῦ ἀπομένει

μόνο μιὰ ν’ ἄσπρη ἀγράμπελη σὰν αὐτὸ ξεχασμένη

μέσ’ στὴν ἀφάνταστη φθορά.

-Φτωχὸ παιδί, ποὺ κάθεσαι ξυπόλυτο στὶς ράχες

γιὰ νὰ μὴν κλαῖς λυπητερά, τ’ ἤθελες τάχα νά χες

γιὰ νὰ τὰ ἰδῶ τὰ θαλασσὰ

ματάκια σου ν ̓ ἀστράψουνε, νὰ ξαστερώσουν πάλι,

καὶ νὰ σηκώσῃς χαρωπὰ σὰν πρῶτα τὸ κεφάλι

μὲ τὰ μαλλάκια τὰ χρυσά;

Τί θέλεις, ἄτυχο παιδί, τί θέλεις νὰ σοῦ δόσω

γιὰ νὰ τὰ πλέξῃς ξέγνοιαστα, γιὰ νὰ τὰ καμαρώσω

ριχτὰ στοὺς ὤμους σου πλατιὰ

μαλλάκια ποὺ τοῦ ψαλλιδιοῦ δὲν τἄχει ἀγγίξει ἡ κόψη,

καί σκόρπια στὴ δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν ὄψη

καὶ σὰν τὴν κλαίουσα τὴν ἰτιά;

Σὰν τί μποροῦσε νὰ σοῦ διώξῃ τάχα τὸ μαράζι;

Μήπως τὸ κρίνο ἀπ ̓ τὸ ̓Ιρὰν ποὺ τοῦ ματιοῦ σου μοιάζει;

Μήν ὁ καρπὸς ἀπ’ τὸ δεντρὶ

ποὺ μέσ’ στὴ μουσουλμανικὴ παράδεισο φυτρώνει,

κ’ ἕν’ ἄλογο χρόμια ἑκατὸ κι ἂν πηλαλάει, δὲ σώνει

μέσ’ ἀπ ̓ τὸν ἴσκιο του νὰ βγῇ;

Μὴ τὸ πουλὶ ποὺ κελαϊδάει στὸ δάσος νύχτα μέρα

καὶ μὲ τὴ γλύκα του περνάει καὶ ντέφι καὶ φλογέρα;

Τί θὲς κι ἀπ’ ὅλα τ’ ἀγαθὰ

τοῦτα; Πὲς! Τ’ ἄνθος, τὸν καρπό; θὲς τὸ πουλί; -Διαβάτη,

μοῦ κράζει τὸ ᾽Ελληνόπουλο μὲ τὸ γαλάζιο μάτι·

βόλια, μπαρούτη θέλω, νά!

πηγή

Happy New year (by etwnning team "Ecastle explorers")

 

Best wishes (by etwinning team "Twinverse")

 

Καλά Χριστούγεννα!

 

Αγιά Σοφιά (23/11/2024)

 

Netiquette: κανόνες ασφαλούς διαδικτύου

 

Ο καστανάς

Ήμουν στο Ναυτικό το 1952 και βρισκόμουνα στη Πλατεία Κλαυθμώνος, όχι όπως είναι σήμερα. Οι νεότεροι δεν γνωρίζουν πάρα πολλά από τα παλιά και απορούν οπόταν ακούν ορισμένα γεγονότα του τότε. Εκείνη τη στιγμή έπεφτε ο ήλιος και θα γνωρίζετε ότι με τη δύση του, γίνεται υποστολή της σημαίας. Τότε το Υπουργείο Ναυτικού ήταν εκεί και η σημαία κυμάτιζε ακόμα στο κτήριο. Σήμερα είναι άλλες υπηρεσίες του Ναυτικού. 

Τότε πάντα κάθε πρωί, θα θυμούνται οι παλιοί, γινόταν έπαρση σημαίας και σταματούσαν τα πάντα, όπως και στη δύση του ηλίου γινόταν υποστολή. Ήταν στιγμές ωραίες, απίθανες που ζούσαν τότε οι άνθρωποι. Το άγημα αποδόσεως τιμών στο χώρο του, και ακούμε το σαλπιγκτή να δίνει το σύνθημα για την υποστολή της σημαίας. Το άγημα παρουσιάζει όπλα. Ο αξιωματικός χαιρετά και παίζεται ο Θούριος (εθνικός ύμνος). Όλοι οι παριστάμενοι εκεί και οι περαστικοί, όπως και εγώ σταθήκαμε σε στάση προσοχής. Αποδίδεις με αυτό τον τρόπο την τιμή στο ιερό μας σύμβολο, στη γαλανόλευκη σημαία. Τη στιγμή που ο αρμόδιος αξιωματικός χαιρετά, η ματιά του πέφτει λοξά και βλέπει κάτι παράξενο, και η ψυχή του ταράζεται, μ' αυτό που θα σας πω παρακάτω. Τελειώνοντας η διαδικασία της υποστολής της σημαίας, οι διαβάτες συνεχίζουν τον δρόμο τους, ενώ εγώ από παρέμεινα από συνήθεια λίγο ακόμα. Τότε βλέπω τον νεαρό αξιωματικό να κατευθύνεται θυμωμένος πρός έναν γεροδεμένο πλανόδιο καστανά. Και του είπε : 

-Γιατί δεν σηκώθηκες όρθιος, για να τιμήσεις τη σημαία μας; Δεν έχεις φιλότιμο;

 Ο άνθρωπος έμεινε βουβός, ενώ εγώ παρακολούθησα έντρομος και φοβερά συγκλονισμένος το τι έγινε. Μετά βλέπω τον καστανά ότι έγινε κατακόκκινος και ότι άρχισε να τρέμει. Ήθελε να φωνάξει, αλλά τον είδα με έκπληξη να συγκρατείται, σκύβοντας το κεφάλι του και να αρχίσει να κλαίει με λυγμούς. Όμως συνήλθε γρήγορα, σκούπισε τα δάκρυά του και με τη δύναμη των χεριών του ( που ήταν γερά) στύλωσε το σώμα του δυνατά, έσπρωξε τον πάγκο με τα κάστανα μπροστά και φώναξε με όλη την ψυχη του στον νεαρό αξιωματικό δυνατά:

-Πώς να σηκωθώ κύριε; Της τα έδωσα της Πατρίδας μου και τα δύο.

 Και σηκώνοντας τα μπατζάκια του παντελονιού, φάνηκαν δύο πόδια, κομμένα πάνω από το γόνατα. Και ξανάρχισε να κλαίει. Ο κόσμος όπως και εγώ γύρω του έκλαιγε και χειροκροτούσε, όμως περισσότερο απο όλους έκλαιγε ο νεαρός αξιωματικός. Εκείνη τη στιγμή πάντως έγινε κάτι το αλησμόνητο, μια φοβερή σκηνή. Ο αξιωματικός σκύβει και αγκαλιάζει και φιλά τον καστανά, και στη συνέχεια στέκεται ευθυτενής μπροστά στον ήρωα, φέρνει το δεξί χέρι στην άκρη του γείσου του πηλίκιού του και τον χαιρετά στρατιωτικά. Του απονέμει <<τας κεκανονισμένας τιμάς>> που δεν μπόρεσε εκείνος τυπικά να αποδώσει στη σημαία μας, γιατί της χάρισε τα δύο πόδια του στα βορειοηπειρώτικα βουνά μας, για να μπορεί να κυματίζει σήμερα ψηλά η κυανόλευκη σημαία μας, σε λεύτερη πατρίδα. Και οι άλλοι, οι πολλοί να μπορούν  να πηγαίνουν με γρήγορο βήμα στην ειρηνική απασχόλησή τους, χωρίς να γνωρίζουν ότι περνούν μπροστά από έναν ήρωα του αλβανικού μετώπου, τον Έλληνα ήρωα πολεμιστή, όποιο επάγγελμα και να 'χει. Άλλοι δεν μιλούν, άλλοι όμως ειρωνεύονται.Γι αυτό οι νέες  γενιές πρέπει να μάθουν, να διδαχθούν από την οικογένεια και από το Σχολείο για το Έπος του 1940.
Για το καλό της Πατρίδας μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΤΟΥΛΙΑΣ
ΠΛΩΤΑΡΧΗΣ Π.Ν. εα   

πηγή

Η Αμερικανική Επανάσταση

 https://www.slideshare.net/slideshow/2-14333692/14333692#34

Ο Ιουστινιανός και η εποχή του (σε comic)

 Μια εξαιρετική παρουσίαση με comic της συναδέλφου Κατερίνας Προκοπίου

https://www.slideshare.net/katerina60/justinian

Από τη Ρώμη στη Νέα Ρώμη

https://www.slideshare.net/slideshow/pptx-255498650/255498650

https://www.slideshare.net/slideshow/i1-ppt/39113421#27

Η εποχή του Διαφωτισμού

https://www.slideshare.net/slideshow/ss-250978151/250978151 

https://www.slideshare.net/slideshow/1-14261984/14261984#16

Δίολκος

Μια ταινία 22 λεπτών, δημιουργημένη με το σύστημα του animation (εικονοκινητική τεχνική) αναπαριστά με μοναδικό τρόπο το εξαιρετικό μνημείο τεχνικού πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδας, τον Δίολκο: μια οδό από ξηράς για την μεταφορά πλοίων ανάμεσα στον Σαρωνικό και τον Κορινθιακό κόλπο κατά μήκος του Ισθμού της Κορίνθου, τότε που δεν υπήρχε ο πορθμός. Η ταινία παρουσιάζει πολλές άλλες τεχνολογικές λεπτομέρειες, αλλά σκηνές της ζωής των ναυτικών εκείνης της μακρινής εποχής: τυχερό παιχνίδι, επίσκεψη στον ναό του Ποσειδώνα, γλέντι σε καπηλειό, καθώς και μια συναισθηματική συντυχία.

Εθνική ετικέτα ποιότητας eTwinning για το έργο “I will survive”

Εθνική Ετικέτα Ποιότητας για το έργο “I will survive” που υλοποιήθηκε την περασμένη σχολική χρονιά από τους μαθητές της Α’ Γυμνασίου και εξαιρετικούς συνεργάτες από όλη την Ευρώπη!!

Έργο eTwinning «I will survive» από το Μουσικό Σχολείο Ιωαννίνων «Νικόλαος Δούμπας»

Το Μουσικό Σχολείο Ιωαννίνων «Νικόλαος Δούμπας» υλοποίησε το σχολικό έτος 2023-2024  έργο eTwinning με τίτλο “I will survive”. Στο έργο συμμετείχαν 7 σχολεία από Ευρωπαϊκές χώρες με 14 εκπαιδευτικούς και 158 μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Από το Μουσικό Σχολείο Ιωαννίνων συμμετείχαν 2 εκπαιδευτικοί και 25 μαθητές A΄ Γυμνασίου. Στόχος του έργου ήταν να συνειδητοποιήσουμε τους κινδύνους που απειλούν τη ζωή μας, να διερευνήσουμε τρόπους αντιμετώπισης και να υποδείξουμε προτάσεις βελτίωσης της καθημερινότητάς μας.

Κατά τη διάρκεια του έργου υλοποιήθηκαν δραστηριότητες όπως «Φυσικές καταστροφές», «Εκφοβισμός», «Ισορροπημένη διατροφή», «Αθλητικές δραστηριότητες». Μέσα από αυτές οι μαθητές ανέπτυξαν βασικές δεξιότητες, όπως την κριτική σκέψη (π.χ. είδη φυσικών καταστροφών), τη δημιουργικότητα (π.χ. ψηφιακές αφίσες), την επικοινωνία (π.χ.webinars), τη συνεργασία (π.χ. συνταγές). Στο πλαίσιο του προγράμματος γνώρισαν μαθητές άλλων χωρών και τον πολιτισμό τους, έμαθαν κανόνες ασφαλούς διαδικτύου, χρησιμοποίησαν ψηφιακά εργαλεία και βελτίωσαν τη χρήση της αγγλικής γλώσσας.

Το έργο ενσωματώνεται στο πρόγραμμα σπουδών, καθώς συνδυάζονται πολλά γνωστικά αντικείμενα, όπως Γεωγραφία, Βιολογία, Ξένες Γλώσσες, Πληροφορική, Φυσική Αγωγή, Γλώσσα και Εικαστικά.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το eTwinning έργο μας μπορείτε να δείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του έργου: https://school-education.ec.europa.eu/en/etwinning/projects/i-will-survive-0/twinspace, καθώς και στην ιστοσελίδα του Σχολείου: http://gym-mous-ioann.ioa.sch.gr/wordpress/

       

Ευρώπη και Δημοκρατία

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η δημοκρατία μπορεί να φαίνεται προφανής για εμάς σήμερα. Αυτό όμως δεν συνέβαινε πάντοτε.

Σε μια εποχή όχι πολύ μακρινή, εκατομμύρια Ευρωπαίοι έζησαν καταστάσεις στις οποίες δεν μπορούσαν να ψηφίσουν ούτε καν να εκφραστούν ελεύθερα. Η ίδια τους η ζωή μπορεί να κινδύνευε, απλώς και μόνο επειδή ήταν διαφορετικοί, είχαν διαφορετικές απόψεις ή επιθυμούσαν μια διαφορετική ζωή.

Η δημοκρατία είναι ένα πολύτιμο δώρο που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές. Την οραματίστηκαν και αγωνίστηκαν για την επίτευξή της. Τώρα εναπόκειται σε εμάς να τη διατηρήσουμε, να την ενισχύσουμε και να την κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές.

Δείτε το παρακάτω βίντεο.

https://elections.europa.eu/video/el

Η λαμπάδα που δεν άναβε

Erasmus+122 στη Ρώμη