Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Να 'μουν του στάβλου έν' άχυρο...

Να ‘μουν του σταύλου έν' άχυρο
(Κωστής Παλαμάς)

Να ‘μουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του

Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκι
κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.

Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία,
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.

Να ‘μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Γιορτή Χριστουγέννων 2013

Αξιωθήκαμε και  φέτος  να πραγματοποιήσουμε την καθιερωμένη μας χριστουγεννιάτικη γιορτή με τους μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου, αφού προηγήθηκε εκκλησιασμός και ακολούθησαν τα κάλαντα. Ιδιαίτερα συγκινητική η ώρα αποχαιρετισμού της αγαπημένης μας καθαρίστριας, κυρα-Λένης, λόγω συνταξιοδότησης!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΓΙΟΡΤΗΣ
1) Κάλαντα Χριστουγέννων (τραγούδι)
2) Να ’μουν του στάβλου ένα άχυρο (ποίημα)
3) Ο μικρός τυμπανιστής (τραγούδι)
4) Το Ευαγγέλιο της Γέννησης (παρουσίαση)
5) Τρίγωνα κάλαντα (τραγούδι)
6) Τι να σου προσφέρουμε, Χριστέ; (ποίημα)
7) Γιορτινά τραγούδια (τραγούδι)
8) Ο σκληρόκαρδος γίγαντας (παρουσίαση)
9) Το έλατο (τραγούδι)
10) Δέντρο χριστουγεννιάτικο (ποίημα)
11) Ρούντολφ, το ελαφάκι (τραγούδι)
12) Κλείσιμο



Powered by TripAdvisor

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Παίζοντας με τον Santa Claus

Βοηθείστε τον Santa Claus να μοιράσει τα δώρα...
 Παίξτε πατώντας πάνω στην εικόνα 

http://www.pixton.com/game/santa

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Τα Δώρα των Μάγων

        Μεταξύ των ποικίλων θησαυρών και πολυτίμων κειμηλίων που με πολλή ευλάβεια φυλάσσονται στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου στο Άγιον Όρος, χωρίς αμφιβολία την πρώτη θέσι καταλαμβάνουν τα Τίμια Δώρα που προσέφεραν οι τρεις εξ Ανατολών Μάγοι στον ως Βρέφος ενανθρωπήσαντα Κύριο. Τα Δώρα αυτά ως γνωστόν είναι χρυσός, λίβανος και σμύρνα.        
       Ο χρυσός βρίσκεται υπό την μορφήν εικοσιοκτώ επιμελώς σκαλισμένων επιπέδων πλακιδίων, ποικίλων σχημάτων (παραλληλογράμμων, τραπεζοειδών, πολυγώνων κτλ.) και διαστάσεων περίπου 5 εκ. x 7 εκ. Κάθε πλακίδιο έχει διαφορετικό σχέδιο πολύπλοκης καλλιτεχνικής μικροεπεξεργασίας. Ο λίβανος και η σμύρνα διατηρούνται ως μείγμα υπό την μορφή εξηνταδύο περίπου σφαιρικών χανδρών μεγέθους μικρής ελιάς.
 Επειδή κυρίως η πνευματική αλλά και η υλική, ιστορική και αρχαιολογική αξία των Τιμίων Δώρων είναι ανυπολόγιστη, φυλάσσονται με ιδιαίτερη επιμέλεια στο θησαυροφυλάκιο της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου. Για λόγους ασφαλείας είναι κατανεμημένα σε διάφορες λειψανοθήκες, μόνο μέρος δε αυτών εκτίθεται εις προσκύνησιν των επισκεπτών της Ιεράς Μονής ή μεταφέρεται προς αγιασμόν εκτός Αγίου Όρους στις κατά τόπους Ιερές Μητροπόλεις. 
           Γράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς για την Παναγία ότι «διετήρει πάντα τα ρήματα ταύτα εν τη καρδία αυτής» (Λουκ. β' 19, 51). Πιστεύεται δε από τους θεολόγους ερμηνευτές ότι ένα μεγάλο μέρος από αυτά τα «ρήματα», τα λόγια και τα γεγονότα δηλαδή της ζωής του Κυρίου, η Θεοτόκος τα εκμυστηρεύθηκε στον Άγιο Απόστολο Λουκά ο οποίος και τα συμπεριέλαβε στο Ευαγγέλιό του. Δεν χωρεί καμμιά αμφιβολία ότι παράλληλα με τα άγια «ρήματα» του Κύριου, η Υπεραγία Θεοτόκος «διετήρει» και ό,τι άλλο σχετικό με την επίγεια ζωή του Κυρίου, και φυσικά, και τα Τίμια Δώρα. 
         Σύμφωνα με την ιστορικοθρησκευτική μας παράδοσι, προ της Κοιμήσεώς της η Παναγία Μητέρα του Κυρίου τα παρέδωσε μαζί με τα Άγια Σπάργανα του Χριστού, την Τιμία Εσθήτα και την Αγία Ζώνη της στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων όπου και παρέμειναν μέχρι το έτος 400 μ.Χ. περίπου. Κατά το έτος τούτο ο αυτοκράτωρ Αρκάδιος τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολι προς αγιασμόν του λαού και προστασία και προβολή της Βασιλευούσης. Εκεί παρέμειναν μέχρι και της αλώσεως της πόλεως από τους Φράγκους το έτος 1204 μ.Χ. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν για λόγους ασφαλείας μαζί με άλλα ιερά κειμήλια στη Νίκαια της Βιθυνίας, προσωρινή πρωτεύουσα του Βυζαντίου, όπου και παρέμειναν για εξήντα περίπου χρόνια. Με την υποχώρησι των Σταυροφόρων επί αυτοκράτορος Μιχαήλ Παλαιολόγου επεστράφησαν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι της υποδουλώσεώς της στους Τούρκους το 1453 μ.Χ. 
             Μετά την Άλωση η ευλαβεστάτη Μάρω, χριστιανή σύζυγος του σουλτάνου Μουράτ Β'

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικο bazzar

Σήμερα στις 18.00 στον αύλειο χώρο του Δημαρχείου μας πραγματοποιήθηκαν οι χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις του Δήμου μας: φωτισμός του δέντρου, δραστηριότητες, εδέσματα, χριστουγεννιάτικο παζάρι.


Powered by TripAdvisor

Προετοιμάζοντας το χριστουγεννιάτικο bazaar

Εδώ και δύο εβδομάδες προετοιμαζόμαστε πυρετωδώς για τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις του δήμου Σουλίου στο Γαρδίκι. Όλες οι μαθητές του σχολείου με τη βοήθεια των καθηγητών αλλά γονείς και γιαγιάδες συμμετείχαν φτιάχνοντας
- χριστουγεννιάτικα στολίδια από φελιζόλ, ξύλο, πηλό, πλαστικό, μαλλί,
- διακοσμητικά ποτήρια-κηροπήγια,
- στολισμένες φλούδες δέντρων,
- χειροποίητα κουλουράκια, μπισκοτοσπιτάκια και σοκολατάκια.
Πάντα άξια να είστε, παιδιά!


Powered by TripAdvisor

Εκπαιδευτική επίσκεψη στα Ιωάννινα (13-12-2013)

Η καθιερωμένη μας πια εκπαιδευτική εκδρομή περιελάμβανε φέτος περιήγηση στο κάστρο των Ιωαννίνων, ξενάγηση στο Βυζαντινό μουσείο, παρακολούθηση της θεατρικής παράστασης "Ο Σιμιγδαλένιος" και πολύ...παιχνίδι!


Powered by TripAdvisor

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Η ταινία μιας μέλισσας

Αφόρμηση για το φετινό περιβαλλοντικό μας πρόγραμμα "Μέλισσα, μέλισσα, μέλι γλυκύτατο" αποτελεί η ταινία μιας μέλισσας (Bee movie).

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Ιδέες για χριστουγεννιάτικες κατασκευές

Υπέροχες χριστουγεννιάτικες κατασκευές με απλά υλικά και οδηγίες κατασκευής δείτε στην ιστοσελίδα

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Μια ιστορία για τη φιλία!

Είναι η ιστορία δύο φίλων που περπατούν στην έρημο. Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο. Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
- ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση, όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
- ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε :- Όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί; Ο άλλος φίλος απάντησε : «Όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν. Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».

(Μας έστειλε η Αγγελική Τ.,)

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Άρωμα...Χριστουγέννων!

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τα βρετανικά πολυκαταστήματα έκαναν τις χριστουγεννιάτικες διαφημίσεις τους. Αυτή που θα δείτε παρακάτω είναι η πιο επιτυχημένη, αφού μέσα σε μόλις μία εβδομάδα την έχουν δει πάνω από 5.000.000 άνθρωποι.
Το σποτ  θυμίζει κινούμενα σχέδια της Disney και δείχνει μια συγκινητική ιστορία μεταξύ δύο φίλων με τον λαγό να κάνει τα πάντα, ώστε ο φίλος του ο αρκούδος που πέφτει σε χειμερία νάρκη να μην χάσει φέτος τα Χριστούγεννα.

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

"Για ποιους πετάω στο Αιγαίο"! Ένα συγκλονιστικό κείμενο πιλότου μαχητικού

Σαν αντικρίσω το άσπρα άλογα του Αιγαίου, χάνεται η σκέψις μου στον Ουρανό του Θείου, του Ωραίου του Αληθινού !

Δεν είμαι ημίθεος, δεν είμαι άτρωτος, δεν είμαι καν ήρωας !

Έχω τους φόβους μου, έχω τις αναστολές μου, έχω τις ανασφάλειες μου! 


Μπορεί να μην είναι σε θέση να ζητήσω από την έρμη Πατρίδα κάτι το καλύτερο για μένα, για τα παιδιά μου, μπορεί να μην είμαι καν ικανός για αυτά που παίρνω!

Όλες αυτές οι σκέψεις που περνάνε από το μυαλό μου, σφίγγουν το λαιμό και ξεραίνουν το στόμα μου !

Καημένη Πατρίδα, έχεις όλους τους άχρηστους στην πλάτη σου έχεις και μένα. Μπορεί να ήξερα πόσο επικίνδυνο και ανούσιο, ίσως και άχρηστο, για πολλούς εκεί κάτω να είναι αυτό που κάνω !

Ίσως και να έχουν δίκιο, βλέπεις εγώ δεν κατεβάζω διακόπτες ,εγώ δεν οδηγώ λεωφορείο με 50 ψυχές, εγώ δεν βγάζω φωτοτυπίες στα βουλευτικά έδρανα ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη στη ζεστασιά της Βουλής!

Εγώ κάθομαι, σκέπτομαι, μελετάω και περιμένω τον Τούρκο. Μπορεί και εγώ να μην έχω να πληρώσω τα κοινόχρηστα αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει, μπορεί να μην έχω να πληρώσω το χαράτσι στο Πατρικό του χωριού μου, αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει. Ούτε και πρέπει !

Εγώ όμως πρέπει να αδειάσω το μυαλό μου να κλειδώσω το υποσυνείδητο, να μην σκεφτώ ότι με περιμένουν και εμένα στο σπίτι μου, όπως τόσους και τόσους άλλους που δεν γύρισαν Ποτέ πίσω από μια ακόμη καθημερινή αποστολή .Ίσως και κάποιοι να πουν ότι τα ήθελε και τα έπαθε !

Εγώ όμως δεν πετάω για αυτούς, πετάω για τον Πατέρα μου που καμαρώνει στην άκρη στο χωράφι όταν περνούν τα μαχητικά μας, πετάω για το παιδί στη Φλώρινα που περπατάει στο χιόνι να πάει στο σχολειό του, πετάω για τον Παπά μας που κάνει χιλιόμετρα να κάνει Ανάσταση με τους τσοπαναραίους στο ύψωμα της Παναγιάς !
 Πετάω για το ψαρά που βγήκε 4 το πρωί με την ψαρόβαρκα να φέρει το μεροκάματο στη φαμελιά του ,πετάω για το δασκαλάκο που πληρώνει απο την τσέπη του τις φωτοτυπίες στα Άγραφα της Καρδίτσας .

Για αυτούς πετάω .

Για να μπορούν να κάνουν αυτό που χρόνια κάνουν και να κρατάνε την Πατρίδα μας ζωντανή !
Ούτε αυτοί, ούτε εγώ θα ζητήσω υπερωρίες γιορτές και Κυριακές, γιατί εγώ πετάω για την Πατρίδα μου. Πετάω για τους δικούς μου ανθρώπους, αυτούς που γλεντάνε με την ψυχή τους, ζούν για μιά στιγμή και όταν πεθαίνουν ξεπροβοδίζουν τους δικούς τους ανθρώπους με τραγούδια και εύχονται καλήν αντάμωση !

Ίσως κάποιο πρωί όταν κοιτάξεις ψηλά θα με δεις γιατί εκεί που ισιώνει ο αετός οι γλάροι δεν πετάνε ! 

*Ενας απο τους πολλούς που είναι όμως τόσο λίγοι !!! 

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Φτιάξαμε "το πιο γλυκό ψωμί"...

Με αφορμή το παραμύθι "Το πιο γλυκό ψωμί" της Λογοτεχνίας Α΄ Γυμνασίου ζυμώσαμε δική μας ζύμη και φτιάξαμε τυροπιτάκια/λουκανοπιτάκια.

















Τυροπιτάκια / Λουκανοπιτάκια
ΥΛΙΚΑ
2/3 κούπας γάλα ή νερό (40οC)
1 ½ κούπας αλεύρι
1 φακελάκι ξερή μαγιά
½ κουταλάκι ζάχαρη
¼ κουταλάκι αλάτι
3 κουταλιές λάδι
Τυρί φέτα / λουκάνικο
Αυγό

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ζυμώνουμε όλα τα υλικά της ζύμης (τα πρώτα 6) σε μια μικρή λεκάνη. Αφού κάνουμε μια απαλή, ελαστική ζύμη, τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε για μισή ώρα στο ψυγείο, ώσπου να φουσκώσει. Έπειτα, ανοίγουμε ένα κομμάτι ζύμης στην παλάμη μας, βάζουμε ένα κομμάτι τυρί ή κομμάτι λουκάνικο, το κλείνουμε και το κάνουμε μπαλάκι. Βάζουμε τα μπαλάκια σε ταψί με λαδόκολλα και τα αλείφουμε με αυγό. Ψήνουμε στους 180oC μέχρι να ροδίσουν (περίπου 30΄).

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Εξερευνώντας τον κόσμο του Βυζαντίου


Πατήστε πάνω στην εικόνα για να εξερευνήσετε τον κόσμο του Βυζαντίου μέσα από παιχνίδια

http://83.212.104.204/EKBMM/Page?name=games&lang=gr

Ομορφιές του φθινοπώρου








Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Ο "Σιμιγδαλένιος"

Ο «Σιμιγδαλένιος» του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου είναι η 101η επαγγελματική θεατρική παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων. Ξεκινάει τις παραστάσεις της από την Παιδική-Νεανική Σκηνή του ηπειρωτικού Θεάτρου Τετάρτη στο «Καμπέρειο». Το έργο θα παίζεται για τα Νηπιαγωγεία, Δημοτικά Σχολεία και Γυμνάσια της Ηπείρου και Λευκάδας κάθε Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή, με ώρες έναρξης 9.15 π.μ. η πρώτη παράσταση και 11.15 π.μ. η δεύτερη.
Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο γραμμένο με μαεστρία, εμπνευσμένο από την ομώνυμη κυκλαδίτικη ιστορία. Μια ιστορία για μικρούς και μεγάλους, ένα έργο αφής. Ένα άγγιγμα, ένα φτερούγισμα, ένας παλμός, ένας κραδασμός. Ένα έργο που αγγίζει πρώτα τις αισθήσεις και μετά το νου. Έργο ιεροτελεστικό, περιπατητικό, περιδιαβάσματος και περιπλάνησης. Μια ιστορία που θα πρεπε να μας βάλει σε πολλές σκέψεις: αν αφήναμε να εισχωρήσει στη ζωή μας η αγάπη, ίσως καταλαβαίναμε το βαθύτερο νόημα της γέννησης και του θανάτου, που είναι δυο στιγμές αγάπης και παραδοχής.

Λίγα λόγια για το έργο

Μια βασιλοπούλα αρνείται να ερωτευτεί και στις πιέσεις του πατέρα της να παντρευτεί, αντιτάσσει ένα άβουλο όργανο που μόνη της πλάθει και που μπορεί απόλυτα να ελέγχει: τον Σιμιγδαλένιο. Μια άλλη όμως, βασιλοπούλα από ένα μακρινό βασίλειο κλέβει τον Σιμιγδαλένιο και αναγκάζει την πρώτη βασιλοπούλα να ξεκινήσει ένα ταξίδι αναζήτησής του που φτάνει μέχρι τον ήλιο, το φεγγάρι και τα μακρινά αστέρια. Σ' αυτή την περιπλάνηση, μέσα από μεγάλο πόνο και μοναξιά, η βασιλοπούλα γνωρίζει τον εαυτό της και καταλαβαίνει το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης που είναι η Αγάπη. Ως βιβλίο έχει κάνει 11 εκδόσεις και ως θεατρικό έργο, έχει ανέβει σε 72 διαφορετικές παραγωγές στην Ελλάδα (ΔΗΠΕΘΕ, ιδιωτικά θέατρα, ΚΘΒΕ κλπ) και το Εξωτερικό (έχει κυκλοφορήσει στην Αυστραλία και την Τουρκία).

Διαβάστε το παραμύθι εδώ.

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Ο καστανάς

Ήμουν στο Ναυτικό το 1952 και βρισκόμουνα στη Πλατεία Κλαυθμώνος, όχι όπως είναι σήμερα. Οι νεότεροι δεν γνωρίζουν πάρα πολλά από τα παλιά και απορούν οπόταν ακούν ορισμένα γεγονότα του τότε. Εκείνη τη στιγμή έπεφτε ο ήλιος και θα γνωρίζετε ότι με τη δύση του, γίνεται υποστολή της σημαίας. Τότε το Υπουργείο Ναυτικού ήταν εκεί και η σημαία κυμάτιζε ακόμα στο κτήριο. Σήμερα είναι άλλες υπηρεσίες του Ναυτικού. 
Τότε πάντα κάθε πρωί, θα θυμούνται οι παλιοί, γινόταν έπαρση σημαίας και σταματούσαν τα πάντα, όπως και στη δύση του ηλίου γινόταν υποστολή. Ήταν στιγμές ωραίες, απίθανες που ζούσαν τότε οι άνθρωποι. Το άγημα αποδόσεως τιμών στο χώρο του, και ακούμε το σαλπιγκτή να δίνει το σύνθημα για την υποστολή της σημαίας. Το άγημα παρουσιάζει όπλα. Ο αξιωματικός χαιρετά και παίζεται ο Θούριος (εθνικός ύμνος). Όλοι οι παριστάμενοι εκεί και οι περαστικοί, όπως και εγώ σταθήκαμε σε στάση προσοχής. Αποδίδεις με αυτό τον τρόπο την τιμή στο ιερό μας σύμβολο, στη γαλανόλευκη σημαία. Τη στιγμή που ο αρμόδιος αξιωματικός χαιρετά, η ματιά του πέφτει λοξά και βλέπει κάτι παράξενο, και η ψυχή του ταράζεται, μ' αυτό που θα σας πω παρακάτω. Τελειώνοντας η διαδικασία της υποστολής της σημαίας, οι διαβάτες συνεχίζουν τον δρόμο τους, ενώ εγώ από παρέμεινα από συνήθεια λίγο ακόμα. Τότε βλέπω τον νεαρό αξιωματικό να κατευθύνεται θυμωμένος πρός έναν γεροδεμένο πλανόδιο καστανά. Και του είπε : 
-Γιατί δεν σηκώθηκες όρθιος, για να τιμήσεις τη σημαία μας; Δεν έχεις φιλότιμο;
 Ο άνθρωπος έμεινε βουβός, ενώ εγώ παρακολούθησα έντρομος και φοβερά συγκλονισμένος το τι έγινε. Μετά βλέπω τον καστανά ότι έγινε κατακόκκινος και ότι άρχισε να τρέμει. Ήθελε να φωνάξει, αλλά τον είδα με έκπληξη να συγκρατείται, σκύβοντας το κεφάλι του και να αρχίσει να κλαίει με λυγμούς. Όμως συνήλθε γρήγορα, σκούπισε τα δάκρυά του και με τη δύναμη των χεριών του ( που ήταν γερά) στύλωσε το σώμα του δυνατά, έσπρωξε τον πάγκο με τα κάστανα μπροστά και φώναξε με όλη την ψυχη του στον νεαρό αξιωματικό δυνατά:
-Πώς να σηκωθώ κύριε; Της τα έδωσα της Πατρίδας μου και τα δύο.
 Και σηκώνοντας τα μπατζάκια του παντελονιού, φάνηκαν δύο πόδια, κομμένα πάνω από το γόνατα. Και ξανάρχισε να κλαίει. Ο κόσμος όπως και εγώ γύρω του έκλαιγε και χειροκροτούσε, όμως περισσότερο απο όλους έκλαιγε ο νεαρός αξιωματικός. Εκείνη τη στιγμή πάντως έγινε κάτι το αλησμόνητο, μια φοβερή σκηνή. Ο αξιωματικός σκύβει και αγκαλιάζει και φιλά τον καστανά, και στη συνέχεια στέκεται ευθυτενής μπροστά στον ήρωα, φέρνει το δεξί χέρι στην άκρη του γείσου του πηλίκιού του και τον χαιρετά στρατιωτικά. Του απονέμει <<τας κεκανονισμένας τιμάς>> που δεν μπόρεσε εκείνος τυπικά να αποδώσει στη σημαία μας, γιατί της χάρισε τα δύο πόδια του στα βορειοηπειρώτικα βουνά μας, για να μπορεί να κυματίζει σήμερα ψηλά η κυανόλευκη σημαία μας, σε λεύτερη πατρίδα. Και οι άλλοι, οι πολλοί να μπορούν  να πηγαίνουν με γρήγορο βήμα στην ειρηνική απασχόλησή τους, χωρίς να γνωρίζουν ότι περνούν μπροστά από έναν ήρωα του αλβανικού μετώπου, τον Έλληνα ήρωα πολεμιστή, όποιο επάγγελμα και να 'χει. Άλλοι δεν μιλούν, άλλοι όμως ειρωνεύονται.Γι αυτό οι νέες  γενιές πρέπει να μάθουν, να διδαχθούν από την οικογένεια και από το Σχολείο για το Έπος του 1940.
Για το καλό της Πατρίδας μας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΤΟΥΛΙΑΣ
ΠΛΩΤΑΡΧΗΣ Π.Ν. εα   

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Μια αγκαλιά...ενός αιώνα!!!

Λένε πως το 1914, ένα αγόρι, φεύγοντας για τον πόλεμο, άφησε το ποδήλατό του δίπλα στο δέντρο. Το αγόρι δεν γύρισε ποτέ και το δέντρο μεγάλωσε αγκαλιάζοντας το ποδήλατο... Από τότε, ποδήλατο και δέντρο είναι αγκαλιασμένα για 98 ολόκληρα χρόνια
Αυτή η αγκαλιά διαρκεί σχεδόν ένα αιώνα !
 

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Ο πρώτος μας περίπατος...

...με ποδόσφαιρο, μήλα, σκοινάκι, κυνηγητό, θάρρος ή αλήθεια....