Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

100 χρόνια από τον ηρωικό θάνατο του ποιητή Λορέντζου Μαβίλη

 
Ποιητής, βουλευτής, φλογερός πατριώτης και οραματιστής, έφεδρος λοχαγός και αρχηγός εθελοντικού σώματος στον πόλεμο του 1912, τραυματίστηκε θανάσιμα στο Δυτικό Μέτωπο του Αγώνα, στο Δρίσκο Ιωαννίνων, 28 Νοεμβρίου 1912. άφησε την τελευταία του πνοή με τα λόγια: " Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα είχα τη μεγάλη τιμή να πεθάνω για την Ελλάδα". 


 Στην Πατρίδα
Πατρίδα, σὰν τὸν ἥλιο σου ἥλιος ἀλλοῦ δὲ λάμπει.
Πῶς εἰς τὸ φῶς του λαχταροῦν ἡ θάλασσα κι οἱ κάμποι,
πῶς λουλουδίζουν τὰ βουνά, τὰ δάσ᾿, οἱ λαγκαδιὲς
στέρνοντάς του θυμίαμα μυριάδες μυρωδιές! 
............................................................................
Οἱ νύχτες σου δροσοβολοῦν χιλιόπλουμα λουλούδια
καὶ στῶν παιδιῶν σου τὶς καρδιὲς ἀμάραντα τραγούδια,
σταλάζουνε στὰ σπλάγχνα τους θεράπειο λησμονιᾶς,
ἐλευτεριᾶς ἀγάλλιαση καὶ μίσος τυραννιᾶς.
 ...........................................................................
Κι ἀνάμεσα στὰ χρώματ᾿ ἀπὸ χίλια οὐράνια τόξα,
προβαίνει πάλ᾿ ὁ ἥλιος εἰς ὅλη του τὴ δόξα.
Καί, σὰν τοῦ μεγαλείου σου σύμβολο φωτεινό,
ἕως τὸ χρυσὸ βασίλεμα λάμπει στὸν οὐρανό.
Ἑλλάς, τὸ μεγαλεῖο σου βασίλεμα δὲν ἔχει,
καὶ δίχως γνέφια τοὺς καιροὺς ἡ δόξα σου διατρέχει.
Ὅσες φορὲς ὁ ἥλιος σου νὰ σὲ φωτίσει ἐρθεῖ,
θὲ νὰ σὲ βρεῖ πεντάμορφη, στεφανωμένη ὀρθή.

Η πιο εμπνευσμένη διαφήμιση ψωμιού...!



Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον...

«Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον», τραγούδι με πολλά μηνύματα και εξίσου πολλούς αποδέκτες, «έγραψαν» με τις σχολικές τσάντες τους οι μαθητές του 6ου Γυμνασίου Νίκαιας για να δείξουν την αποστασιοποίησή τους από τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. 


Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Τρένο από σοκολάτα...!

Η «Εβδομάδα Σοκολάτας» στις Βρυξέλες έκρυβε μια έκπληξη στους επισκέπτες της, η οποία μάλιστα έπασε όλα τα ρεκόρ και άφησε άφωνους τους παρευρισκομένους. 
Ο διάσημος chocolatier Andrew Farrugia παρακεύασε ένα εντυπωσιακό τρένο μήκους 34 μέτρα εξ ολοκλήρου από σοκολάτα, αποδίδοντας με λεπτομέρεια όλα τα χαρακτηριστικά ενός παλαιού συρμού.
Το περίπλοκο μοντέλο κατασκευάστηκε από 1.285 κιλά σοκολάτας, ενώ χρειάστηκαν 784 ώρες μέχρι να ολοκληρωθεί. Και όπως είναι φυσικό, βέβαια, δεν θα μπορούσε να απουσιάσει από το βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, κερδίζοντας μάλιστα μαι περίοπτη θέση στη λίστα.


 Στο σιδηροδρομικό σταθμό Brussels South, που είχε την τιμητική του, όλοι συζητούσαν με ενθουσιασμό για το πώς μέσα σε μια στιγμή ο κόσμος των τρένων έγινε… πολύ νοστιμότερος, αλλά και πιο… παχυντικός, αφού οι θερμίδες του τρένου αριθμούν περί τα 6,5 εκατομμύρια! Αν και δεν νομίζω κανείς να τολμούσε…

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Από την επέτειο του Πολυτεχνείου...

Μαθητές της Γ΄τάξης και η κα Μαριάνθη Τσουκανέλη μας παρουσίασαν μια συγκινητική γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ευχαριστούμε πολύ!!!






Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Γράμμα σ' έναν αθλητή που θαυμάζετε...

Νικητής του διεθνούς διαγωνισμού έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης (UPU) αναδείχτηκε ένας 14χρονος μαθητής από τα Γιαννιτσά.
 Στον διαγωνισμό πήραν μέρος πάνω από 1 εκατομμύριο νέοι από 55 χώρες, μέσω των ταχυδρομείων τους με την έκθεση του 14χρονου να ξεχωρίζει.
 Το θέμα του φετινού διαγωνισμού ήταν: 
"Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες".
Τον περασμένο Απρίλιο ο 14χρονος είχε αναδειχτεί νικητής στον αντίστοιχο πανελλήνιο διαγωνισμό και η έκθεση διαβιβάστηκε στο διεθνές γραφείο της Π.Τ.Ε μέσω των ΕΛ.ΤΑ, όπου και έγινε η τελική κρίση των εκθέσεων των μαθητών από όλες τις χώρες.
 Ακολουθεί η έκθεση του Μάριου Χατζηδήμου:

"Γιαννιτσά, 25/01/12
Κύριο Ρότζερ Φεντερερ,
Tennis sport club of Bussel,
Switzerland.
Αγαπητέ Ρότζερ Φέντερερ,
Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ' έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ' ευχαριστήσω... να σ' ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!
Χρόνια παρακολουθώ τους αγώνες και τις προσπάθειές σου στα γήπεδα, χειροκροτώ τις νίκες σου και θαυμάζω την επιμονή σου στις δύσκολες στιγμές. Το ανέβασμα σου όμως στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ήταν το «σερβίς», για την δική μου είσοδο στο άθλημα.

Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι, να βλέπεις την ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη, με κρατούσε εκεί και συνέχιζα...
Συνέχιζα και ονειρευόμουνα... Κάποια μέρα, κτυπώντας το μπαλάκι, εκ σφενδονίστηκε μαζί και η φαντασία μου, μακριά, πολύ μακριά στον χρόνο και στον τόπο. Βρέθηκα, λέει, εκεί, στην Αρχαία Ολυμπία, στην μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.- οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός. Οι πόλεμοι σταματούν, γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας, καταφθάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν' αγωνισθούν τον «καλόν αγώνα», το «Ευ αγωνίζεσθαι». Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!

Ήσουν κι εσύ, λέει, εκεί. Οι ιστορικές μου γνώσεις σε απορρίπτουν, όμως η φαντασία μου σε θέλει εκεί. Ν' αγωνίζεσαι και να στεφανώνεσαι με την αγριελιά. Να ποτίζεις με τον ιδρώτα σου, το χώμα της αρχαίας Ολυμπίας και να δοξάζεσαι μαζί με τον Διαγόρα της Ρόδου, τον Πολυδάμα, τον Θεαγένη.
Ναι, είμαι περήφανος, που η δική μου πατρίδα, η Ελλάδα, έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου αθλητισμού. Το αθλητικό πνεύμα, σαρκώθηκε και μορφοποιήθηκε στους αγώνες της αρχαιότητας. Η Ολυμπιακή φλόγα, λαμπρυνόμενη με τις άξιες του Ελληνικού πολιτισμού, φώτισε την οικουμένη. Η αγωνιστικότητα, η ευγενής άμιλλα, ο αυτοέλεγχος, η συνεργασία, μέσ' από τον αθλητισμό, εμπλούτισαν και όλη την στάση του ανθρώπου απέναντι στην ζωή...

...Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, ακτινοβολώντας την χαρά της νίκης, όταν σε πλησίασα ντροπ αλά, σου έπιασα το χέρι, σε κοίταξα στα μάτια και σε ρώτησα:
- Πως νοιώθεις, Ρότζερ; Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;
- Άκου μικρέ μου, μου απάντησες με μια φωνή κρυστάλλινη, που ακόμα αντηχεί ...

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Ταξιδεύοντας στο Grand Canyon

Στη μαγική τοποθεσία του Grand Canyon μας ταξιδεύει το time-lapse βίντεο που ακολουθεί. Για τη δημιουργία του χρειάστηκαν περισσότερες από 80.000 φωτογραφίες και χρονικό διάστημα επτά εβδομάδων.

Το βίντεο γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό χάρη στην ηλιακή έκλειψη που πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαΐου του 2012, η οποία περιλαμβάνεται σε αυτό. 

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Το αλησμόνητο δάκρυ (Παναγή Δημαράτου)

Παιδί ήμουνα και γέρασα και μήτε το ξέχασα, μήτε θα το ξεχάσω ποτέ μου εκείνο το δάκρυ.
Έτσι άρχιζε κάποτε κάποτε ο δάσκαλός μας, ένα κοντό γεροντάκι με κοντά άσπρα γενάκια, όταν τύχαινε να κάνουμε καμιά αταξία.
— Δε θυμάμαι, μας διηγόταν, τι του χάλασα του πατέρα μου και καθώς με βρήκε, μου είπε θυμωμένα, σχεδόν άγρια:
— Τώρα θα δης! Να σε κάμω εγώ να μην το ξεχάσης ποτέ σου! Κι έτρεξε, πηδώντας σχεδόν τα σκαλιά της σκάλας μας, να κατεβή στον κήπο να κόψη λιόβεργες.
Εγώ τάχασα. Να ξεφύγω από την πόρτα, ήταν αδύνατο. Να πηδήσω κάτω από το πίσω παράθυρο, ήταν ψηλό. Όπου και να κρυβόμουνα θα μ’ έβρισκαν. Κοίταξα γύρω μου σαστισμένος. Σε λίγο άκουσα τα πατήματα του πατέρα μου βαριά στη σκάλα. Ανέβαινε, η φωνή του πλησίαζε “Τώρα θα σου δείξω εγώ!”
Ξαφνικά μου ήρθε μια ιδέα. Άνοιξα την πόρτα του μεγάλου ρολογιού του τοίχου, κληρονομιά από τον παππού του πατέρα μου, που χωρούσε δυο σαν και μένα.
Άνοιξε η πόρτα του σπιτιού κι η φωνή του πατέρα μου ακούστηκε να λέη:
— Ορίστε τώρα να δης πώς παίζουν με τα πράματα και τα χαλούν. Ε...
Κι η φωνή του κόπηκε, με είχε χάσει. Σε λίγο άκουσα να φωνάζη της μητέρας μου.
— Πού τον έκρυψες; Πες μου πού τον έκρυψες! Δεν υποφέρεται πια.
— Σε καλό σου! ακούστηκε η φωνή της μητέρας μου, εγώ να τον κρύψω; Πού να τον κρύψω;
Ο πατέρας μου ήρθε πάλι μέσα.
— Δυστυχία μου, είπα με το νου μου, αν με καταλάβη πως είμαι κρυμμένος, χάθηκα. Και θα με καταλάβη... θα ιδή πως σταμάτησε το ρολόι, και θα ‘ρθη να το κοιτάξη και τότε αλίμονο!..

Όμως ο πατέρας μου δεν το παρατήρησε το σταμάτημα του ρολογιού. Ή, κι αν το παρατήρησε, δεν είχε καιρό να εξετάση την αιτία που σταμάτησε. Ήθελε καλά και σώνει να με βρη.
Κι αφού έψαξε σ’ όλες τις γωνιές της τραπεζαρίας, βγήκε και κλείδωσε την πόρτα. Φαίνεται σκέφτηκε πως μπορούσε να είμαι κάπου αλλού κρυμμένος, και να ξέφευγα από κει, να έμπαινα στη τραπεζαρία.
Έπειτα άκουσα στο άλλο σπίτι ν’ ανοίγουν ντουλάπια, να τραβιούνται κρεβάτια, ν’ ανοιγοκλείνονται πόρτες.
Σε λίγο κατάλαβα πως ο πατέρας κατέβηκε στο υπόγειο, κι έψαχνε παντού.
— Τι οργή Θεού έγινε! ακουγόταν να λέη κάθε τόσο. Η γη άνοιξε και τον κατάπιε;
Έπειτα τον άκουσα να ρωτάη τούς γειτόνους·
— Μαστρο-Γιώργη, να μην είδες να περνά ο Ντίνος;
— Όχι δεν τον είδα σήμερα. Δε γίνεται να μην τον έβλεπα. Εγώ δεν έφυγα από δω.
Το ίδιο του λέγανε κι οι άλλοι.
Σε λίγη ώρα, αφού φαίνεται πήγε και ρώτησε και πάρα πέρα, γύρισε στην τραπεζαρία. Ήρθε κει

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Όταν το μολύβι συνάντησε τα ξύσματά του...!

Η αγγλίδα Marta Altés δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω ούτε τα ξύσματα του μολυβιού της! Τοποθετώντας τα στο χαρτί και σκιτσάροντας γύρω τους, δημιουργεί μοναδικές διασκεδαστικές εικόνες.
 






Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Η οικογένεια επηρεάζει τους βαθμούς

πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Τα παιδιά μαθαίνουν σκάκι. Ζωγραφίζουν. Διαβάζουν περιοδικά. Παίζουν μουσική. Ασχολούνται με τον αθλητισμό. Διαβάζουν εξωσχολικά βιβλία. Από πού γεννήθηκαν τα ερεθίσματα; Ποιος τα παρακίνησε; Ποιος τους άνοιξε τον δρόμο; Η οικογένεια ανοίγει τους δρόμους και το σχολείο λειτουργεί ενισχυτικά για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των μαθητών του, με τα ιδιωτικά σχολεία να έχουν -σε γενικές γραμμές- το προβάδισμα έναντι των δημοσίων. Είναι ενδεικτικό ότι οι μαθητές του ιδιωτικού σχολείου έχουν, κατά 1,8 μονάδες, καλύτερες βαθμολογίες σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που φοιτούν σε δημόσιο σχολείο. Επίσης, ενδιαφέρον είναι ότι όσα παιδιά συμμετέχουν σε κάποια καλλιτεχνική δραστηριότητα -και κυρίως σχετική με τη μουσική- έχουν καλύτερες επιδόσεις από τους συνομηλίκους τους που δεν το κάνουν.
«Το παιδί παίρνει τα πρώτα ερεθίσματα από την οικογένεια. Οχι με τη μορφή υπόδειξης αλλά παραδείγματος. Χαρακτηριστικά, το παιδί εξοικειώνεται με το εξωσχολικό διάβασμα όταν κοιτά τον μπαμπά και τη μαμά στις ελεύθερές τους ώρες να διαβάζουν ένα βιβλίο. Οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο μπορούν να παρακινήσουν τους μαθητές. Μπορούμε, ίσως, να διακρίνουμε κάποια κλίση τους και να την αναδείξουμε», λέει στην «Κ» εκπαιδευτικός σε ιδιωτικό σχολείο.
Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την έρευνα με τίτλο «Σχολική επίδοση και κοινωνική προέλευση: η περίπτωση ενός ιδιωτικού και ενός δημόσιου γυμνασίου» (εκδόσεις Αδελφών Κυριακίδη) του εκπαιδευτικού κ. Νίκου Κολίτση, ο οποίος μελέτησε τις επιδόσεις, τα ενδιαφέροντα, αλλά και το οικογενειακό προφίλ μαθητών από ένα ιδιωτικό και ένα δημόσιο γυμνάσιο.
Κοινωνικό επίπεδο
Ενδεικτικά, οι μαθητές που φοιτούσαν στο ιδιωτικό σχολείο συγκέντρωσαν μέσο όρο βαθμολογίας 18,24, ενώ οι μαθητές από το δημόσιο είχαν μέσο όρο βαθμολογίας 16,44. Σύμφωνα με την έρευνα, τόσο το κοινωνικό όσο και το μορφωτικό επίπεδο του πατέρα και της μητέρας σχετίζονται σημαντικά με την επίδοση των μαθητών. Οσο υψηλότερο είναι το μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο της οικογένειας τόσο καλύτερες είναι οι μέσες σχολικές επιδόσεις.
Από την άλλη, ορισμένες διαφοροποιήσεις στη συμπεριφορά των μαθητών του ιδιωτικού και του δημόσιου σχολείου έχουν πρωτίστως ποιοτικό αποτύπωμα. Αυτό καταδεικνύεται κυρίως από τις ασχολίες των παιδιών στον ελεύθερό τους χρόνο. Τόσο οι μαθητές του δημόσιου όσο και εκείνοι του ιδιωτικού σχολείου επιλέγουν -με μικρές ποσοστιαία αποκλίσεις- τον αθλητισμό, τα περιοδικά, την τηλεόραση, τις συναντήσεις με φίλους, τα παιχνίδια στον υπολογιστή, το download και το facebook. Ομως, σύμφωνα με την έρευνα, οι σημαντικές διαφοροποιήσεις εντοπίζονται στην ενασχόληση με τη μουσική και τις άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες εκτός από τις πιο συνηθισμένες. Ετσι, οι μαθητές του δημόσιου σχολείου περισσότερο ακούνε μουσική, ενώ οι μαθητές του ιδιωτικού παίζουν μουσική με κάποιο μουσικό όργανο.
Μάλιστα, όσοι ασχολούνται με τη μουσική έχουν καλύτερες επιδόσεις από τους συνομηλίκους

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Αφιέρωμα της google στον Οδυσσέα Ελύτη

Τον Οδυσσέα Ελύτη τιμά η Google με ένα ειδικό Doodle στο λογότυπό της στο google.gr. Σήμερα, 2 Νοεμβρίου συμπληρώνονται 101 χρόνια από τη γέννησή του μεγάλου ποιητή και Νομπελίστα, το 1911. Η εικόνα στο λογότυπο της Google απεικονίζει τον ποιητή με ένα καράβι, ένα τσαμπί σταφύλι και μια ελιά, παραπέμποντας στη ρήση του ποιητή: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει, με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».

 

Η ΠΟΔΗΛΑΤΙΣΣΑ
Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα
    που' κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα

Βρήκα τα φρούτα που 'χε το πανέρι της
    το δαχτυλίδι που 'πεσε απ' το χέρι της

Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της
    τις ρόδες το τιμόνι το πεντάλι της

Βρήκα τη ζώνη της βρήκα σε μιαν άκρη
    μια πέτρα διάφανη που 'μοιαζε με δάκρυ

Τα μάζεψα ένα ένα και τα κράτησα
    κι έλεγα που 'ναι που 'ναι η ποδηλάτισσα

Την είδα να περνά πάνω απ' τα κύματα
    την άλλη μέρα πάνω από τα μνήματα

Την τρίτη νύχτωσ' έχασα τ' αχνάρια της
    στους ουρανούς άναψαν τα φανάρια της.

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Το Έπος του 1940 μέσα από πίνακες ζωγραφικής και φωτογραφίες

Το πρώτο μέρος της γιορτής μας, αφιερωμένο στη σημαία, αναφέρεται στη Δέσποινα Αχλαδιώτου, την κυρά της Ρω, που μέχρι τα βαθιά της γεράματα έκανε μόνη της έπαρση και υποστολή της ελληνικής σημαίας στη βραχονησίδα που ζούσε. Αμέσως μετά θα ορίσουμε το σημαιοφόρο του σχολείου μας, τους παραστάτες και θα δοθούν τα αριστεία και βραβεία επίδοσης.
Το δεύτερο μέρος της γιορτής αναφέρεται στο έπος του 1940 μέσα από πίνακες ζωγραφικής και φωτογραφίες εκείνης της περιόδου. Τα κείμενα που θα ακούσετε από τους μαθητές της Γ΄ τάξης του σχολείου μας είναι προϊόν δικής τους εργασίας και συνεργασίας, καθώς αναζήτησαν, σχολίασαν, αυτοσχεδίασαν και κοπίασαν, για να σας παρουσιάσουν ό,τι καλύτερο μπορούσαν.
 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ (26/10/2012)
Γιορτή για τη σημαία
  • Εισαγωγή
  • Η κυρά της Ρω                                            (βίντεο)
  • Ανάγνωση πρακτικού              (Ορισμός σημαιοφόρου και
παραστατών, απονομή βραβείων και αριστείων)

Γιορτή για το Έπος του 1940
  • Το Έπος του 1940 μέσα από πίνακες ζωγραφικής και
             φωτογραφίες                 (προβολή διαφανειών, κείμενα)
  • Ο Ναπολιτάνος                                      (τραγούδι)
  • Στην πρώτη γραμμή του πολέμου               (μονόπρακτο)
  • Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του                   (τραγούδι)
  • Στην πρώτη γραμμή του πολέμου                 (συνέχεια)
  • Ο έφεδρος                                            (τραγούδι)
  • Οι Ηπειρώτισσες                                      (τραγούδι)
  • Ο μικρός στρατιώτης                               (βίντεο-τραγούδι)
  • Κλείσιμο 
  • ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ     
κείμενα παρουσίασης