Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Συγγραφέας παιδικών βιβλίων η Έρη Ρίτσου!

Μια μικρή ιστορία, που είχε γράψει πριν χρόνια η Έρη Ρίτσου για την κόρη της Λητώ, στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσει το συγγραφικό της έργο στον χώρο του προσχολικού βιβλίου.
Τώρα, η Έρη Ρίτσου κυκλοφόρησε το τρίτο της παραμύθι για μια «Μικρή καμηλοπάρδαλη που δεν έτρωγε το φαγητό της» (εκδ.Κέδρος), το οποίο και παρουσίασε στους μικρούς αναγνώστες πριν λίγες μέρες.
«Δεν έχω πάθος με την συγγραφή, είναι μάλλον το χόμπι μου» μας απαντά με αυθορμητισμό και ειλικρίνεια, η κόρη του Γιάννη Ρίτσου, ομολογώντας ότι τώρα που «συνταξιοδοτήθηκε από την δουλειά της στην Εθνική Τράπεζα, θα έχει περισσότερο χρόνο να γράψει αλλά και να ασχοληθεί με την βιβλιοθήκη του πατέρα της, την αλληλογραφία του». Προς το παρόν, έχει ήδη τελειώσει το επόμενό της παραμύθι, « για τρία χοντρά και τεμπέλικα γουρουνάκια, ακριβώς αντίθετα από την καμηλοπάρδαλη που δεν έτρωγε το φαγητό της» λέει γελώντας η συγγραφέας. Την εικονογράφηση έχει αναλάβει και πάλι ο Δημήτρης Κάσδαγλης με τις εντυπωσιακές, σαν κινούμενα σχέδια, εικόνες του.

Η ιστορία ενός μολυβιού (του Paolo Coelho)

Το παιδί κοιτούσε τη γιαγιά του που έγραφε ένα γράμμα. Κάποια στιγμή τη ρώτησε:
- Γράφεις μια ιστορία που συνέβη σε εμάς; Και μήπως είναι μια ιστορία για μένα;
Η γιαγιά σταμάτησε να γράφει, χαμογέλασε και είπε στον εγγονό της:
- Όντως γράφω για σένα. Ωστόσο, αυτό που είναι πιο σημαντικό κι από τις λέξεις είναι το μολύβι που χρησιμοποιώ. Θα ήθελα, όταν μεγαλώσεις, να γίνεις σαν κι αυτό.
Το παιδί, περίεργο, κοίταξε το μολύβι και δεν είδε τίποτα το ιδιαίτερο.
- Αφού είναι το ίδιο με όλα τα μολύβια που έχω δει στη ζωή μου!
- Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Το μολύβι έχει πέντε ιδιότητες, τις οποίες αν καταφέρεις να διατηρήσεις, θα είσαι πάντα ένας άνθρωπος που θα βρίσκεται σε αρμονία με τον κόσμο.
Πρώτη ιδιότητα: Μπορείς να κάνεις μεγάλα πράγματα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ ότι υπάρχει ένα χέρι το οποίο καθοδηγεί τα βήματά σου. Αυτό το χέρι το λέμε «Θεό» και Εκείνος πρέπει να σε καθοδηγεί πάντα σύμφωνα με το θέλημά Του.
Δεύτερη ιδιότητα: Πότε-πότε πρέπει να σταματάω να γράφω και να χρησιμοποιώ την ξύστρα. Αυτό κάνει το μολύβι να υποφέρει λίγο, αλλά στο τέλος είναι πιο μυτερό. Έτσι, μάθε να υπομένεις ορισμένες δοκιμασίες γιατί θα σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.
Τρίτη ιδιότητα: Το μολύβι μας επιτρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε γόμα για να σβύνουμε τα λάθη. Κατάλαβε ότι το να διορθώνουμε κάτι που κάναμε δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά σημαντικό για να παραμένουμε στο δρόμο του δικαίου.
Τέταρτη ιδιότητα: Αυτό που έχει στην ουσία σημασία στο μολύβι δεν είναι το ξύλο ή το εξωτερικό του σχήμα, αλλά ο γραφίτης που περιέχει. Έτσι, να φροντίζεις πάντα αυτό που συμβαίνει μέσα σου.
Τέλος, η πέμπτη ιδιότητα του μολυβιού: Αφήνει πάντα ένα σημάδι. Έτσι, λοιπόν, να ξέρεις ότι ό,τι κάνεις στη ζωή σου θα αφήσει ίχνη και να προσπαθείς να έχεις επίγνωση της κάθε σου πράξης.

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Τα πρώτα μας γενέθλια!!!

Καλημέρα σας!!!


Το ιστολόγιό μας σήμερα γιορτάζει τα γενέθλιά του!



Ακριβώς πριν ένα χρόνο, στα πλαίσια της επιμόρφωσης Β΄επιπέδου στις ΤΠΕ για εκπαιδευτικούς, προέκυψε η "Περισπωμένη", ένα εκπαιδευτικό ιστολόγιο που σκοπό έχει να ενημερώνει, να ψυχαγωγεί, να διαλέγεται με τους αναγνώστες του.

Μέχρι σήμερα έχουν γίνει 179 αναρτήσεις και 20.375 επισκέψεις!

Αισθανόμαστε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε
όσους μας ενέπνευσαν στη δημιουργία του ιστολογίου και όσους συνεχίζουν να μας εμπνέουν με αντίστοιχες δικές τους προσπάθειες,
αυτούς που συνεργάζονται μαζί μας και μας προωθούν πλούσιο υλικό,
καθώς και όλους τους αναγνώστες μας, μικρούς και μεγάλους!
Ιδιαιτέρως ευχαριστούμε τους μαθητές του σχολείου μας που με ενθουσιασμό και έντονο ενδιαφέρον "αγκαλιάζουν" την "Περισπωμένη".

Και του χρόνου!!!

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Ο γέρος και τα τρία αδέρφια (λαϊκό παραμύθι)

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τρία αδέρφια και κίνησαν να πάν στα ξένα, για να βρουν δουλειά.
Στο δρόμο που πήγαιναν έφτασαν σε μια ερημιά και κάθησαν σε μια βρύση κοντά να φάνει και να ξεκουραστούνε.
Εκεί που έτρωγαν, βλέπουν κι έρχεται ένας γέρος με το μπαστουνάκι του και τους χαιρετά:
-Ώρα καλή παλληκάρια!
-Πολλά τα έτη παππούλη, του είπαν εκείνα και το μικρότερο έκοψε ένα κομμάτι ψωμί και του είπε :
- Κάθισε παππούλη, και να λιγάκι ψωμί να φας.
Ο γέρος πήρε το ψωμί και κάθισε. Εκεί στην ερημιά ήταν πλήθος τα κοράκια. Λέει ο γέρος του μεγαλύτερου παιδιού.
-Τι θα ήθελες παιδί μου, να έχεις εδώ στον κόσμο που βρίσκεσαι;
-Θα ήθελα, του λέει, όλα αυτά τα κοράκια να ήταν πρόβατα και να ήταν δικά μου.
-Καλά, λέει ο γέρος. Αν όμως ερχόταν κανένας φτωχός και σου ζητούσε λίγο γάλα, θα του έδινες, άμα είχες τόσα πρόβατα;
-Θα του έδινα, λέει το παιδί, ό,τι ήθελε, γάλα, τυρί, μυτζήθρα, ό,τι ήθελε.
Ταπ ! Χτυπάει ο γέρος το ραβδί του στη γη κι έγιναν τα κοράκια πρόβατα. Άσπρισε ο τόπος από πρόβατα.
Σηκώθηκε το παιδί, μάζεψε τα πρόβατα κι έμεινε εκεί. Οι άλλοι δυο με το γέρο πήραν πάλι δρόμο. Πήγαν, πήγαν, έφτασαν σε ένα λόγγο.
Ρωτάει τώρα ο γέρος το δεύτερο :
-Τι θα ήθελες εσύ παιδί μου , να έχεις εδώ στον κόσμο που είσαι;
-Εγώ θα ήθελα παππούλη, όλα αυτά τα πουρνάρια να γίνουν ελιές και να είναι όλες δικές μου, είπε το παιδί.
-Καλά, του λέει ο γέρος. Αφού θα χεις τόσο λάδι, θα δίνεις και κανενός φτωχού;
-Θα δίνω , του λέει.
Ταπ ! Χτυπάει ο γέρος το ραβδί του στη γη και τα πουρνάρια έγιναν στη στιγμή ελιές. Και το παιδί αυτό, απόμεινε εκεί κι έκανε μαγαζιά, γέμιζε τα βαρέλια λάδι και τα φόρτωνε στα καράβια.
Ο μικρότερος αδερφός απόμεινε μονάχος με το γέρο και πήραν πάλι δρόμο. Σαν έφτασαν σε ένα σταυροδρόμι, κάθισαν στη βρύση που ήταν εκεί να ξεκουραστούν.Λέει ο γέρος του παιδιού :
- Αμ δε ζητάς κι εσύ τίποτε;
-Εγώ, παππούλη, θα ήθελα από αυτή τη βρύση να τρέχει μέλι.
-Και θα δίνεις στους φτωχούς μέλι, άμα σου ζητούν;
-Θα δίνω.
Ταπ ! Χτυπά ο γέρος το ραβδί του στη γη κι αμέσως άρχισε να τρέχει μέλι από τη βρύση. Απόμεινε και το παιδί στο σταυροδρόμι, πουλούσε μέλι και μοίραζε και στους φτωχούς τους στρατοκόπους.
Ο γέρος έφυγε, πήγε στη δουλειά του.
Σαν πέρασε κάμποσος καιρός, το παιδί άφηκε έναν υπηρέτη στη βρύση να μοιράζει μέλι, κι αυτός ξεκίνησε να πάει να δει τα αδέρφια του, γιατί τα πεθύμησε.
Εκεί που πήγαινε, κοιτάζει για ελιές, βλέπει ένα λόγγο από πουρνάρια. Πάει παρέκει, κοιτάζει για πρόβατα, βλέπει κοράκια κι ούτε λαδά ούτε τσέλιγκα.
Κει που στεκόταν κι απορούσε, βλέπει κι έρχεται πάλι ο γέρος εκείνος και του λέει :
-Είδες; Ό,τι είπαν τα αδέρφια σου δεν το έκαμαν ! Δεν έδιναν στους φτωχούς από τα καλά που τους εχάρισα. Γι αυτό κι εγώ τους πήρα πίσω τις ελιές και τα πρόβατα . Συ όμως στάθηκες καλός και να έχεις την ευχή μου !Και πριν τελειώσει το λόγο του, ο γέρος έγινεν άφαντος.
(Από το βιβλίο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ,ΕΚΛΟΓΗ Γ.Α.ΜΕΓΑ, ΕΚΔΟΤΑΙ Ι. Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΑ, ΑΘΗΝΑΙ)

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Το χρυσόψαρο (λαϊκό παραμύθι)

Μετά από την προσέγγιση των παραμυθιών "Το πιο γλυκό ψωμί" και "Ο φτωχός και τα γρόσια" της Α΄ Γυμνασίου εντοπίσαμε γνωρίσματα των παραμυθιών και σε άλλα, όπως:
Μια φορά ήταν ένας φτωχός ψαράς, κι όλη νύχτα αγωνιζόταν να πιάσει ψάρι και ψάρι δεν έπιανε. Κόντεψε τέλος η αυγή, έριξε πάλι τ’ αγκίστρι του κι έλεγε απομέσα του: «Ω, Θεέ μου, δυστυχία! σήμερα θα πεθάνουν τα παιδιά μου απ’ την πείνα».
Του φάνηκε τότε πως τσίμπησε ψάρι και τράβηξε τ’ αγκίστρι. Τι να δει! Ένα ψαράκι χρυσό! Έκανε να το βγάλει απ’ τ’ αγκίστρι κι άκουσε μια φωνή να του λέει: «Ρίξε το ψαράκι το χρυσό στο γιαλό, και θα δεις καλό».
– Ε, λέει με το νου του, να το ρίξω! έτσι κι έτσι δεν θα μου κάμει τίποτε ένα ψαράκι.
Και το ’ριξε στη θάλασσα. Πάλι ακούει την ίδια φωνή να του λέει:
– Τι καλό θέλεις να σου κάμω;
– Ε, λέει, να πάω στο σπίτι μου και να βρω ψωμιά και φαγιά.
Σαν πήγε στο σπίτι του, τα ήβρεν όλα όπως του είπε η φωνή. Είπε την ιστορία όλη στη γυναίκα του.
– Αχ, καλέ, του λέει αυτή, αντί να ζητήσεις, τίποτε καλό, ζήτησες ψωμιά και φαγιά;
– Ε, καλά, της λέει αυτός. Αν το ξαναπιάσω, τι θέλεις να του ζητήσω;
Η γυναίκα τού είπε να ζητήσει παλάτια!
Επήγεν ο καημένος ο ψαράς, έριξε το δίχτυ κι έπιασε πάλι το χρυσόψαρο. Έκανε να το βγάλει πάλι απ’ τ’ αγκίστρι και άκουσε τη φωνή: «Ρίξε το ψαράκι το χρυσό στο γιαλό, και θα δεις καλό».
Το έριξε, κι άκουσε πάλι τη φωνή: «Τι καλό θέλεις να σου κάμω;» κι αυτός εζήτησε παλάτια.
Πάει στο σπίτι του και τι να δει; παλάτια ωραιότατα!– Αχ, του λέει η γυναίκα του, να πά’ να το ξαναπιάσεις και να του ζητήσεις συ να γίνεις βασιλιάς κι εγώ βασίλισσα.
Επήγε πάλι κι έκαμεν όπως έκαμνε και τις άλλες φορές, άκουσε τη φωνή και ζήτησε ό,τι του είπε η γυναίκα του. Μα πάει κατόπι στο σπίτι του, και τι να δει; Μια καλύβα όπως πρώτα, και τα παιδιά του πεινασμένα.
(από το βιβλίο Ελληνικά Παραμύθια, Εκλογή Γ.Α.Μέγα, εκδ.Ι.Δ.Κολλάρος και Σια, Αθήνα)

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Ασκήσεις on-line στην Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Β΄ Γυμνασίου

πηγἠ: Ελληνική Πύλη Παιδείας


(Δημιουργός: Σταματία Σταμάτη, φιλόλογος)
Στους παρακάτω υπερσυνδέσμους υπάρχουν ευχάριστες επαναληπτικές ασκήσεις πάνω σε συντακτικά φαινόμενα που ασχοληθήκαμε τελευταία.



Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Ξεκινώντας το ταξίδι μας με ...τους διαδραστικούς πίνακες...!

Αυτήν την εβδομάδα εγκαινιάσαμε τους διαδραστικούς πίνακες και οι εντυπώσεις μας είναι μοναδικές!!! Στις αίθουσες των τμημάτων Α1 και Α2 συνταξιδέψαμε με τον Οδυσσέα στο μάθημα "Ομήρου Οδύσσεια", όπως παρουσιάζεται μέσα από το εκπαιδευτικό λογισμικό "Ομηρικά έπη". Έπειτα, κάθε παιδί τοποθετούσε τον κάθε σταθμό της περιπλάνησης του ήρωα πάνω στο σχετικό χάρτη και τον αντιστοιχούσε με τωρινές τοποθεσίες! Πράγματι, λοιπόν, η μάθηση γίνεται παιχνίδι...Καλή μας συνέχεια!!!

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Το πληκτρολόγιο είναι εχθρός της μνήμης και της μάθησης!

πηγή: newsbeast
Oι μαθητές και οι φοιτητές που χρησιμοποιούν μολύβι και χαρτί είναι αποδοτικότεροι στο να μαθαίνουν καινούργια πράγματα σε σύγκριση με όσους χρησιμοποιούν υπολογιστή και πληκτρολόγιο, σύμφωνα με νέα μελέτη ειδικών του Πανεπιστημίου Σταβάνγκερ στη Νορβηγία και του Πανεπιστημίου της Μασσαλίας στη Γαλλία.

Αυτό, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, συμβαίνει επειδή όταν γράφουμε με το χέρι οι κινήσεις που κάνουμε αποτυπώνουν καλύτερα τα όσα καλούμαστε να μάθουμε σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται περιοχή του Μπροκά (πρόκειται για μια περιοχή στην κάτω μετωπιαία έλικα του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου που μελετήθηκε ενδελεχώς από τον γάλλο γιατρό Πολ Μπροκά, ο οποίος αποκάλυψε ότι αποτελεί το «κινητικό κέντρο του λόγου»). Το να αγγίζουμε απλώς το πληκτρολόγιο προκειμένου να γράψουμε ενεργοποιεί ελάχιστα αυτή την περιοχή του εγκεφάλου, κάτι που, ως φαίνεται, δεν ενισχύει εξίσου τη διαδικασία της μάθησης. Παράλληλα απαιτείται μεγαλύτερη νοητική προσπάθεια και περισσότερος χρόνος προκειμένου να γράψουμε στο χαρτί, γεγονός που βοηθά στην αποτύπωση των αναμνήσεων.

Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα που δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό «Αdvances in Ηaptics» έπειτα από παρακολούθηση εθελοντών, σε ορισμένους εκ των οποίων ζητήθηκε να γράψουν με μολύβι και χαρτί ενώ στους υπολοίπους σε υπολογιστή. Και οι δύο ομάδες εθελοντών κλήθηκαν να μάθουν μια άγνωστη αλφάβητο. Οι επιστήμονες κατέγραψαν την πορεία της μάθησης των εθελοντών στην τρίτη και στην έκτη εβδομάδα του πειράματος και, όπως είδαν, τα άτομα που χρησιμοποιούσαν την «παραδοσιακή» μέθοδο του μολυβιού και του χαρτιού είχαν καλύτερες επιδόσεις στην εκμάθηση της νέας αλφαβήτου. Παράλληλα απεικονίσεις του εγκεφάλου έδειξαν ότι στα άτομα που είχαν χρησιμοποιήσει μολύβι και χαρτί υπήρχε πολύ πιο έντονη δραστηριότητα της περιοχής του Μπροκά.

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Κοπή βασιλόπιτας!!!

Τις θερμότερες ευχές μας στους...τυχερούς Λάμπρο, Άλντο, Μαρία, κα Ευγενία!!!